“Hayatta hiçbir şey ona kıymetli görünmemiş, peşinden koşmak, erişmek, sahip olmak arzusunu vermemişti. Etrafına daima bir yabancı gözüyle bakmış, hiçbir yere bağlanmak arzusu duymamış, bu yalnızlığının gururu içinde memnun olmaya çalışmıştı. Şimdi ilk defa bir şey istiyor, hem de korkunç bir şiddetle istiyordu. Fakat niçin bu istek bir imkansızlıkla beraber gelmişti? Niçin hayatının bu en büyük arzusunu, şimdiye kadar belki yine içinde, fakat en gizli yerlerde saklı duran bu arzuyu, hapsedildiği yeri parçalayarak ortaya çıkar çıkmaz, öldürmeye mecbur kalıyordu?.. Niçin? Kimin için?..”

Sabahattin Ali (Sayfa 82)

Nasılda beni de eklemiş dediğim kısmıydı. Kıymeti geçte anlaşılsa Sabahattin Ali, bence Cumhuriyet dönemi Edebiyatımız'ın Meda'ı iftarıdır.

Bütün bir nesil benzin pompalıyor, garsonluk yapıyor ya da beyaz yakalı köle olmuş. Reklamlar yüzünden araba ve kıyafet peşinde. Nefret ettiğimiz işlerde çalışıp gereksiz şeyler alıyoruz.
Bizler tarihin ortanca çocuklarıyız. Bir amacımız ya da yerimiz yok, ne büyük savaşı yaşadık ne de büyük buhranı..
Bizim savaşımız ruhani bir savaş, en büyük buhranımız hayatlarımız..!

Fight club

Zevkle okudum , hiç sıkmadı . Kapitalizm rüzgarını sertçe eleştirilen , insanların bu hayata köle olarak gelmediklerini anlatan şahane bir eser . Bu arada tyler durdan ın da insanlara özgürleşme vaatleri vererek onları köle yapması ayrı bir ironi.

Küçükken okuyupta anlamadıgım , şimdi ise dörtte üçünü anladığım ve yakın zamanda bir daha okuyacagım bir kitap . Gerçekten betimlemeler ve örnekler muhteşem . Okuması birazcık zor . Uzayzamanı , göreliliği , big bangı ,kara delikleri ve evrene dair soruları ... açıklamaya çalışıyor . Birleşik bir kuramın ( genel görelilik ile kuantum belirlenemezligi) bulunmasının hedefinde bir fizikçidir . Kitaptan bir alıntı söz

Einstein bir zamanlar şu soruyu sormuştu: "Tanrı evreni kurarken ne kadar seçme özgürlüğüne sahipti?"

''Joyce'un zihninin bu eşsiz ve anlaşılmaz özelliği, yapıtının soğukkanlı hayvanlar ve özellikle de solucan familyasına uygun düştüğünü göstermektedir. Şayet solucanların edebi yeteneği olsaydı, beyinleri olmadığı için sempatetik sinir sistemleriyle yazarlardı.''

Carl Gustav Jung

Yarıda bırakmalık bir kitap. Bıraktım da zaten. Yıllar yıllar sonra Jung ile aynı fikirde olmak da mutlu etti. Kitap vasatın da altı...

Not: İnceleme kısmına yazdım ancak site hiçbir şekilde kabul etmiyor.

Genellikle bütün engeller ve devler aşıldığında gelen en son macera, başarılı kahraman-ruhun Dünyanın Kraliçe Tanrıçasıyla mistik evliliği olarak sunulmuştur.

Yeni bir yazar ve genç yüreğiyle farklı Bi yorum

Aslında hepimiz birazcık deliyiz,az kendi penceremizden kendimize bakarak kendimizi bu yönüyle tanımak gerek.Oysa delilerden korkuyoruz aslında biz delileri tanımaktan kaçarken düşeceğimiz kuyulardan korkarken,delinin de bizi tanırken kaçmasıyla düşmekten korktuğu uçurumun dibinde beraberiz farkında değiliz,okumakta fayda var.

Ben Bozkırkurdu koşarım boyuna
Ve bütün dünya karlara gömülmüş
Uçar kayın ağacından bir karga
Ama ne bir tavşan, ne karaca
Karacalara bayılırım oysa
Ah ne olur birini bulaydım
Alırdım dişlerimin, pençelerimin arasına
Bundan güzel şey var mıdır dünyada
Sokulurdum yanma yürekten, iyiliksever
Gevrek butlarına geçirirdim dişlerimi
Açık pembe kanını içerdim doya doya
Ardından ulurdum bütün gece tek başıma
Bir tavşan da olsa kabulüm hatta
Doyum olmaz sıcacık etine gece vakti
Ah, her şey benden yüz çevirdi
Ne varsa yaşamı biraz zevkli kılan
Ağardı çoktan kuyruğumdaki kıllar
Gözlerim de pek iyi seçemez oldu artık
Sevgili karıcığım öleli yıllar var
Ve koşuyorum şimdi düşlerimde karacalar.
Koşuyorum düşlerimde tavşanlar
Kış geceleri kulaklarımda rüzgârın uğultusu,
Gırtlağımdaki yangını karla söndürüyorum
Taşıyorum şeytana zavallı ruhumu.

Tüfek bir anda doğruluyor, göğsüne nişan alıyorum tekrar. Gömleğinin düğmeleri ilikli şimdi, ama kalbi hala benim...

Kadın ne berbat mahluk
En iyisi olmamak aşık.
Biri hariç, belki, biri hariç.
Artık kurtuldum tutkunun pençesinden
Sadece dostluk geçiyor gönlümden
Biriyle, belki, biriyle