zamanın kötü zamanları
zamanı alsak uzaklarda kalmasa
yüklesek bütün bildiklerimizi morsalfebesine
bildiklerimiz hep acı, eziyet, aşka zamanımız olmadı henüz
tarih bize ters düşüyor. İçinden geçen
zamanlarda durmadan bize zulmediyor
güvercinler bile değil artık barış habercisi
oysa biz onlara güveniyorduk
havada takla atışlarını iyiye yoruyorduk
ayaklarına bağlı posta sepetlerinden katliam
haberleri çıkıyor. Yine de inanmıyorum onların
gönüllü olduğuna

karnına kadar sarkıyor tarihin ejderhalarını emziren
pörsümüş kadın memeleri
sekiz göğüslü tarihin bilinmeyen
tanrıçası, bütün yorumlara açık cinselliğin
bereketi dağılıyor uslardan damarlara

zamanın tünelinden geçiyor bir kırlangıç
sürüsü. Kendi gürültülerinin içinde kaybolarak
dertlerimiz zamanı ayakta tutan, uzun geceler
geçti incir ağacının altında. Tek bir dalına dokunmadan
işçi hikayelerini katıp zamanın rüzgarına
-ki onlar hala köyünde toprağı özlüyor-
saatin zembereği gerildi sonuna
yarın ya hepimiz kral olacağız ya da
yıkılan duvarın altında kalacağız

bir defa işçi hikayeleri katıldı hikayemize
ve lenin ‘emperyalizm, kapitalizmin son
aşamasıdır’ dedikten sonra
-düşünme zamanı, konuşma zamanı-
artık içine düştüğümüz zaman ayrılıklarını korusada
bu da başka bir mevzu Engels anlatır sonra sana
ikisini birleştiremezsen yakalayamazsın yaşamı
bütün bu anlatılanlar kuran’da anlamadığım
bir süre gibi geliyor kulağa
tefsirciler neredesiniz
kırlangıç sürüsünün yaptığı gürültümüsünüz

bütün maceramız zamanın içinde bir
yolculuk; bir yerinden başlıyoruz, bir yerinde
bitiriyor o bizi

tarihin biriktirdiği sorunları çözmeye geldik
kırdık zamanın dilimini çocuk ellerimizle
parmak boğumları hala acemilikleri çağrıştırır
atların ayaklarının altında sarsılırken
toprak, sevdalar yarım kalacaktı kınından sıyrılmış
kılıcın ucunda

durdu yanılsamaların birbirine bağladığı sonsuzluk

saatin zembereği sonuna kadar gergin
zaman ihanet ediyor şimdi
ya da tam tersi