1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1090
Okunma
Bir kartalın kanadında
Bıraktım bütün korkularımı
Bu kentten gideceğim
Üstümden geçen bulutlara isyan gibi
Gidişim Şubat’ta olacak
Günlerin güneşe hasret kaldığı saatlerde
Seni gözyaşlarıma saklayıp
Ağlarsam kaybederim korkularımla, gideceğim bu kentten
Soğuk havayı ciğerlerimde ısıtıp
Sonra geri bırakma aralığında
Bir gemicinin kaç fırtına atlattığını kim bilir
Gerçekliği arayacağım rüyalarımın içinde
Yollar boyunca gökleri boyuyorken maviye
Öyle kazaen falan değil; bilerek, isteyerek
Her şey önceki rengine dönüşecek
Göverecek
Ve denizin dibinde saklanan tozlardan birisi
Korkularından kurtulup kendini büyütecek
Söylemeyi unuttum bu kentten gitmezden önce
Taşlaşmış bir yürekten daha sert bir maden olmadığını düşünüyorum
Günlerin güneşe hasret kaldığı şu günlerde.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz