21
Yorum
39
Beğeni
0,0
Puan
2146
Okunma

Benim tanıdığım "mina"
Çok üzgündü ...çok güzeldi
Hastalıklı kişiliksiz bir erkeğin elinde
Her gece ağlatıyordu ... her gece
Zorla, vermişlerdi bir tüccara...
Hayatının, baharınında
Satılmıştı kocaya...
O, aşkı hiç tatmamıştı
Bilmiyordu ... hem de hiç
Gece olunca kendi kendine şiirler yazıyordu
Sadece hayallerindeydi aşk...
Sırf benden dinliyor ...du
Gözlerinden damlalar düşe düşe
Onun üzüleceği aklıma, bile gelmiyordu
Her insan bir kere tatmalı diyordum, aşkı
Gerçek aşk bambaşka ..."gerçek"
Diye söylüyordu... m garibim
Boynunu büke büke dinliyordu
Yumuşacık yüreği vardı pamuk gibi
Herkesi kendisi gibi sanıyordu..
En sevdikleri darbe üstüne darbe vuruyordu
Ne zaman karşılaşsak yüreği ağlıyordu
Aptala, malum olur derler ...ya
Hep hissederdim ağladığı geceleri
Zorla güldürürdüm onu...
Hayat yokuşlu bir yol
Her insana eşit davranmıyor
Ne yazık ki...
Oysaki doğarken eşit doğuyorduk
İnsanlar, seçemiyorlar işte
Annesini, babasını, çocuklarını
Oysaki, ömür boyu yaşayacağı
Erkeği; kendi seçmeliydi
Seçimi yanlış olsa da
"Kendim ettim kendim buldum" diyebilirdi
Yaşam sürüklüyor bir bilinmeze
Kaderin elinde oyuncak olmak
Ürkütüyor beni...
Bütün hüzünlere rağmen
Yüreğim ağlarken, gülmesini öğrendim çok şükür
Dimdik sapa sağlam ayaktayım...
İşte hayatla dalga geçmesini seviyorum
Şakalarım hep bu yüzden...
Aslı Gül
(gerçek bir yaşam öyküsü)