“Her imza bir nefes izidir kâğıtta…
Biri kelimelerle dağların gölgesini anlatır,
Biri pastel tozlarında o sessizliğin rengini bulur.

Bu çizim, kalemin rüzgârında savrulan bir yaprağın hikâyesidir.
‘Dersimlikız’ üstadımızın yüreğiyle yazdığı dizeler,
şimdi rengin ve dokunun lisanında yeniden can buldu.

Çünkü bazen bir imza, sadece bir isim değil —
bir dağın yankısı, bir ırmağın sesi,
bir kadının sessiz gücüdür.

Ruhun kalemle, renklerin yürekle buluştuğu bu anı
saygıyla ve sevgiyle paylaşıyorum…”

...........

“Dersim’in Kızı”

Bir dağ susar bazen,
ama içinde binlerce hikâye birikir.
Sen o suskun dağların dilini bilen bir kelimeydin,
her harfinde bir çiçeğin sabrı,
bir derenin serzenişi vardı.

Bir gün bir defter açtın,
rüzgârın sayfalarını çevirdiği…
Bir kelime düştü, sonra bir daha,
ve biz gördük ki —
yazmak, yalnızlığın başka bir adıymış aslında.

Senin dizelerinde kar yağıyor sanki,
ama üşütmüyor insanı;
bir tür beyaz huzur,
bir tür sükûnet…

Ben o günü çizdim bugün —
bir masa, birkaç kitap,
bir imza anı,
ve dudaklarının ucundaki tebessüm kadar mütevazı bir ışık.

Biliyorum,
her renk seni anlatmaya yetmez,
ama yine de denedim.
Çünkü bazı insanlar
bir kelimenin bile susmaya utanacağı kadar derindir.

...........

Dersimlikız üstadem arzu ederse, özelden kendisine, soft pastel çizimimi gönderebilirim.