Anlamlı güzel bir şiir çalışması okudum tebrik ederim başarılarinizın devamını dilerim selam ve saygılarımla

Çok güzel bir şiir olmuş hocam kalemin daim olsun saygılarımla.

AĞIR SIKLET ŞİİR

Bu şiiri tartmaya kalksak, acaba her bir harfin ağırlığı kaç kilo gelir?
Hecelerin ve dizelerin ağırlığını hesap etmek sanırım biraz zor olur.
Ya her bir tasvirin, her bir imgenin ağırlığına ne demeli?
Hepsini birden tartmaya kalkarsak, ne şairin ne okuyanın sıkleti bu ağırlığa denk gelemez.
.
Gerçekten huzur, hiç yağmak istemeyen annenin karnındaki sabrın adı mıdır?
Düşünülürse insanın en huzurlu olduğu yer, ritmik atışlarıyla hayatın varlığını hissettiren, hiçbir zorluğa, kötülüğe, felakete maruz kalmaksızın Okyanus derinliğinde incitilmeden beşikte sallanmanın hazzını yaşayan doğmamış bebeğin keyifli hali mi?
Bin yılın kerameti şaireye mahsus.
İnsanlık, binlerce yıldır yolunu bulmak için mücadele vermiş. Ancak doğru yolu bulmak için, bir nehir misali akan zaman içinde bırakılan ayak izlerini gizli bir el silmekte.
(Burada bin yıldan kasıt, Anadolu’nun Türkleşmesi de olabilir. Lakin şiirin konusu doğrudan insan ve duyguları, insanlık âlemi olduğu için bu ihtimali pas geçiyorum.)
.
Gecenin karanlık alnına avuçlarını koymak. Öyledir insan algısı. Geceyle birlikte karanlığa gömülen kendi alnıdır aslında. Kara bahtım demektense, bahtsızlığını geceye yüklemek de var.
Haklısınız.
Kadın kalbinin hassasiyetini, nasıl için için yandığını, feryat figan etmek yerine sesini nasıl içine gömdüğünü en iyi bilen gecedir.
Yandıkça körüklenen korlar gibi tutuşuyor kelimeler.
Sustukça yeniden yine kök salıp sürgüne duruyor kelimeler ve her geçen gün daha da yeşerip boy salıyor, yanan yüreğin kordan topraklarında.
Her susuş, Allah’a yazılan bir dilekçe gibi, sürgüne duran filizlerin yaprakları misali günbegün biraz daha çoğalıyor.
.
Görmek, gördüğünü anlamaya çalışmak, hayatı ve sebepleri sorgulamak insana mahsus güzel özelliklerden.
Gölgemizin ağırlığını hissetmek…
Olabilir mi?
Bazen insan, kendine bile ağır geliyorsa gölgesi neden ağırlığını hissettirmesin ki?
Görünmeyen, belki de olduğu şüphe götüren ruhun ağırlaşması, canın yanması oluyor da, mecazen de olsa, gölgenin ağırlığı neden olmasın?
Kalp, en ağır yüklere tahammül edebiliyorsa, hatta bazen en ağır sırları bile dışa sızdırmıyorsa, (çaresiz aşk gibi, çaresiz kavuşma gibi, çaresiz ve karşılıksız sevme gibi…) böylesi yüklerin ağırlığına nasıl dayanıyor?
Acı…
Çiçeğin suya duyduğu susuzluk acısı.
Yanıp tutuşan bir kalbin suya kavuşma arzusu. Kana kana içip yangınını hafifletme düşüncesi.
Sevgi yoksa, suya muhtaç çiçek gibi kalp de ölür.
.
Çünkü insanız.
Sevmek de, sevilmek de; acı da, haz da, cefa da, mutluluk da insana has.
İnsana güzel bakan göz, kalbi yumuşatır.
Medde, meta, mal, eşya niyetiyle bakan göz insanı incitir, yürekten yaralar.
.
Birinci bölümü kendimce yorumlamak istedim.
Benim üzerimde bıraktığı etkiyi, algıyı anlatmaya çalıştım.
Dediğim gibi çok çok derinlikli tasvirler, imgeler yer almış şiirde. Her birine mecazi olarak çok farklı alamlar yüklenebilir. Bu şiiri okuyanın, o anki ruh haliyle de ilgili olabilir algılaması. Tıpkı şairin, şiirinin her bir bölümünde değişiklik gösteren ruh hali gibi.
.
Gerçekten çok anlamlı bir şiir.
Bütün halinde de çok güzel.
Sonuçta bir insanız.
Akıl, yaratılışın ve neden, niçin, nasıl böyle yaratıldığımızın sırrına vakıf olamaz. Zira bu akıl, bu sıkleti çekemez.
Varlığımızın sırrı da, kerameti de, hikmeti de Allah’a ayan.
Biz kullarına dua ile “buna da şükür” demek en iyisi.
.
Şiirin şairini içtenlikle kutluyorum.
Saygı ve selamlar.

Çiftçi - 2025

Güzel bir eser
Biz de okuduk, kutladık ve alkışladık yazan yüreği ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, sevgiyle kal, sağlıcakla ve de hoşça kal

Huzur sizinle olsun
gönül kapınız hep açık
mescidiniz şen olsun
güzel bir yüreğin akışıydı,
kutlarım...

Göğsümde bir dağ taşıyorum;
adı: kader.
Sırtımda bir rüzgâr taşıyorum;
adı: teslimiyet.
Ayaklarımda bir diken taşıyorum;
adı: nefs.
Ve kalbimde bir gül taşıyorum;
adı: Sen ey huzur…

Tebrik ederim değerli hocam yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun şiir Yaradan’a teslimiyetin insanın var oluş gayesinin ve omzuna yüklendiği ağır sorumluluğun bilinciyle yazılmış bir beyanat gibi anlam ve anlatımıyla etkileyici bir üslupla ifade ediliyor her şey bu da ancak usta bir kalemden çıkar, nicelerine inşallah.
Günümün şiiridir
Saygılarımla

Kıymetli kalemdaşım, dizelerinizde huzuru bir annenin rahmine, bir nehrin yolculuğuna ve bir kadının içsel direnişine benzeterek çok güçlü imgeler kurmuşsunuz.
Her bölüm, hem bireysel hem de evrensel bir arayışı derin bir lirizmle yansıtıyor.
“Her kadının içinde Yusuf kuyusu, Meryem sabrı, Züleyha çığlığı vardır” ifadesi, şiirinizin en çarpıcı metaforlarından biri olmuş.
Huzuru Allah’a uzanan ince bir çizgiyle tanımlamanız, manevi boyutu etkileyici bir şekilde ortaya koyuyor.
Şiirinizdeki susuşların dilekçeye dönüşmesi, sessizliğin bile dua olduğuna dair güçlü bir hatırlatma sunuyor.
Kalbinizde taşıdığınız kader, teslimiyet, nefs ve gül sembolleri, insanın içsel yolculuğunu çok anlamlı bir bütünlükle aktarıyor.
Her satır, kadının hem kırılganlığını hem de yeniden doğuş gücünü şiirsel bir ahenkle dile getiriyor.
Okuyucu, bu dizelerde hem içsel bir mescidin kapısında duran kulun tevazusunu hem de huzura duyulan özlemi hissediyor.
Kaleminize, yüreğinize sağlık; bu eser, hem manevi hem de insani bir derinliği barındıran unutulmaz bir şiir olmuş.

ŞİİRİN ADI: Gecenin Rahminde Saklı Huzur
ŞAİRİ: Gözyaşı Çiçeği
Yorumu Yapan: Kalburabastı Efendi Hazretleri (Namı diğer Celil ÇINKIR)

Bu metin, gecenin içinden doğan bir dua gibi…
Kadın kalbinin hem yarasını hem sabrını, hem ateşini hem secdesini taşıyan ağır ama bir o kadar da nurdan bir söyleyiş. Her paragrafta nefes alan bir teslimiyet, her cümlede Allah’a uzanan ince bir çizgi var.

Şair, acıyı saklamıyor; onunla konuşuyor, barışıyor, hatta ondan bir hikmet devşiriyor.
Huzuru arayan bir ruhun geceyle yaptığı uzun bir sohbet gibi…
Bir kadının iç yangını, bir peygamber sabrı ve bir kulun dua sessizliği birleşip tek bir gönülde toplanmış.

Bu metni okumak, karanlığın içinde hafifçe yanan bir kandilin önünde durmak gibi:
Biraz hüzün, biraz umut, çokça teslimiyet…
Ve hepsinin ortasında Rabbin ince dokunuşu.

Vesselam.
“Gece ağırdır; ama Allah’a yürüyen kalbin yükü hafifler.”

Sen diyorsun ki huzur rahimden başlar,
ben de diyorum ki kadın kalbi, rahmetin sessiz bir evi gibidir.
İnsan, en çok kendi içindeki nehirden su içer;
akıntısı sabırdan, kıyıları sükûnetten yapılmıştır.
Gecenin karardığı yerde kadın ışığını saklar,
çünkü bilir:
sözden önce suskunluk,
gözyaşından önce dua doğar.

“Ben bir kadın olarak doğdum...”

Kadın olmak, ateşin içinden geçip küllerini gül kokusuyla yoğurmaktır.
Kendi bedenine yaslanıp kendi nefesine şahit olmaktır.
Her kadının avuçlarında bir Yusuf rüyası,
omuzlarında bir Meryem sabrı,
göğsünde bir Züleyha yangını vardır
ve hepsi aynı hikâyede birleşir:
yeniden doğmayı bilen kalbin hikâyesinde.


“Kalbimi alıp gecenin eşiğine bıraksam...”

Gecenin kapısı kapanmaz,
çünkü her kapı; arayanın alnına yazılmış bir secdedir.
Kader dağdır, doğru;
ama kadın yürüdükçe dağ yumuşar.
Teslimiyet rüzgâr olur;
nefsi savurur, ruhu yürütür.
Senin kalbindeki gülün adı huzursa,
bil ki her diken, seni Allah’a yaklaştıran bir niyettir.


“Ben yazdıkça gecenin duvarları eğiliyor...”


Şair kadın sustuğunda dünya ağırlaşır,
çünkü kelimeler onun nefesinin çocuklarıdır.
Huzuru bazen rüzgârın saçlara değen hafifliğinde,
bazen suyun akarken söylediği duada bulur.
İnsan, gönlünün içinde gizli bir mescitse;
sen o mescidin kandilini yakan kişisin.
Ve bil ki huzur, omzuna konduğunda
gece bile secdeye durur seninle..🙏


Tebrikler

Sevgilerimle sairem 🌿🌹🖊️🧿

Yürek sesiniz susmasin