I-

Siyah beyaz bir fotoğraf fısıldadı kulağıma
Bir ikindi vakti
Çıkmayan bir düşün bahtıma düştüğünü

Artık karabasanlara teslimdir rüyalarım
An be an bilirim

Yeniden üzerime binbir derdin üşüştüğünü

Şimdi kar eylemez hiçbir teselli

Gayrı gün geçer... İçim geçer bir kuytu köşede


II.

Kır saçlı bir forsa oluruken rüyalarımda
Rota bilmem yön bilmem
Bitmez olur seyrü sefer kollarında rüzgarın

Benim suskunluğuma inat
Çığlık çığlığadır martılar üzerimde

İçimde çoğalırken sahili özleyen imbatlar

Apansız vurgununu yerim azad bilmez efkarın

Gayrı bir dalım sürgün verir bir dalım sürgündedir.



III.

Ünlerim sağır kuyulara gözlerim kör olmuş gibi
Uzak, kadim diyarlardan
Sıcak bir yel eser dağımda kar erir, ben eririm

Geri dönmek istedikçe sarhoş adımlarım
Bir saçak altında gölgem düşer toprağa

Ruhum yerle yeksan olurken

Ufuklardan bir ses bekler, gülümserim

Gayrı elimi altına soktuğum taşlar yıkılır üstüme.


IV.

Bilen bilir bana böyle şarkılar dokunur
Dilim, kadim bir yeminle mühürlüdür
Dinlerken gözlerimden okunur kaderim

Kulağımda çınlarken o mahzun keman sesi
Takvimler, tarih tutmaz olur

Damarlarımda at koştururken kederim

Silüetim yavaşça kaybolur aynalardan

Gayrı kirpiklerimden yaşlar süzülür hatıralara.


Muhammed Mehmet GÜL