Kar yağar güneş doğar mevsimler geçer
Aklından bana dair isimler geçer
Eskimiş albümlerden resimler geçer
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın



Özlemli bakışını afaka asar
Sezdiğin sırlarıma kademin basar
Boğazın düğümlenir sessizce susar
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın



Balkonda sardunyalar çiçekler açar
Dokunsan dallarına kokular saçar
Dökülen yaprakları rüzgarla uçar
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın



Başında deli dolu rüzgarlar eser
An olur tükenipte umudun keser
Seversin bir sözünle darılıp küser
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın



Akşamın kıyısında demli çay içer
Özündeki doğruyu yanlıştan seçer
İklimler hazan olur gelenler göçer
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın



Dertlerin elvan elvan sesini kısar
Nefesin daralırda ruhunu kasar
Aynada suretine öfkeni kusar
Gözlerin buğulanır beni an(L)arsın


Muhammed Mehmet GÜL