ŞİKAYET YOK...SERZENİŞ YOK



La yüsel değildir bu hayat

Yazgısı kara yazılıyken ağaran sakallarımın
Islıklı bir ok gibi delip geçer ruhumu rüzgar

Asırların yarasıdır deva bilmez
Kanadıkça kanar oluk oluk damarlarımdan

Herşeyi önünde sürükleyen bir nehir gibi
Gam keder mürekkeptir bende

Ayıramaz hiçbir şey firkatim hüzün içinde




Şehrin çıkmaz sokakları gibi

İçimde devasa bir çöl büyütürken
Ha yağmur yağdı yağacak...Sokaklar ıslanacak

Ha kapandı kapanacak...Bir uyku bastıracak
Oysa her daim nöbettedir kirpiklerim

Kırpmaya mecalim kalmasa da
Bakışlarımda bir güz yaprağının çırpınışları

Uyku bilmez gözlerim, gecem gündüzün içinde




Gölgelerin arasından sıyrılıp

Yamacında dimdik dururum
Alnımdaki kara bahtıma eş kırışıkların

Yürüdüğüm yollar aynalarda birbirine karışır
Kör talih ...Karıştıkça düğümlenir, çaprazlaşır

Sonra bir matem havası sarar etrafı
Birden misket bombası gibi yaş düşer gözlerimden

Düşer birden saçlarıma ak...Baharım sararır güzün içinde




Saçlarıma apansız kar yağar,bilirim kara kıştır gelen

Kayıp bir tebessüm gizlenirken kenarına dudaklarımın
Dipsiz bir keder oturur bakışlarıma

Kıvılcımsız başlayan yangınlar tutar afakı
Gözlerim bulutlanır alevler birdenbire söner

Mekik dokurken ruhum sabırla telaş arasında
Şikayet yok...Serzeniş yok...

Dağ gibi bir sükut büyür dillendirdiğim her sözün içinde



Dün geçti kuş misali gözlerimin önünden

Bir rüya olup yarın da geçecek, bugün gibi

Arifsen anlarsın...Sanma gönül gözü, gözün içinde


Muhammed Mehmet GÜL