BENZER...BENZEMEZ


Tüm dayandıklarım tutunduklarım
Deprem vurmuş gibi yerlebir
Suretim aynada yıkılmış dama benzer


Ne vakit eski resimlere baksam
Tir tir titrer kalbim, değişir bütün iklimler
Çocuklaşır birdenbire...Birdenbire büyür adama benzer


Ölümde çatacak ama nerede kimse bilmez
Adım adım yaklaştığım sonum
Elem burgacında...Belki darağacında idama benzer



Çocukluğumdan bugüne...
Yankı yankı büyüyen, yakınlaşan
Ötelerden bir ses gelir...Kendi sesime sedama benzer.


Başka bir şeye değil
Her dem yakasız... Gömleğim, kefene
Lisanı halim baştan aşağı gama benzer


Deva bilmem... Otacılar halimden anlamaz
Değirmen taşlarının arasında
Kalbim... Tuz buz olmuş cama benzer


Ben bende değilim demişti şair ...
Ben de değilim bende
Çoktan unuttum adımı...Herhangi bir nama benzer


Kum saatleriyle gözümden
Çavlan misali akıp giderken zaman
Akreple yelkovan, gönlümü vuran sihama benzer


Yalpalar kayığım zihnimde devinen fırtınalardan
Fikrim firar eder...
Tüm harfler kelimeler dönüşüp evhama benzer



Mazinin tozlu sayfaları arasından
Fotoğraf ta küçük bir çocuk ...Siyah beyaz
Sesizce gülümser ..Günüm bayrama benzer



Bütün dünyam, ters yüz olmuş
Bütün şiirlerim enkaz olup yıkılırken üzerime
Kafiyeler bazen deva bazen merama benzer



Geriye dönüp baktığımda
Kendimi bildim bileli dert keder içindeyim
Leylü nehar çektiğim...Sanma ikrama benzer



Aşina değil bana nisyan her halim isyan
Ufku tararken yorgun bakışlarım
Azatlık bilmez ... Ayağı bukağılı rama benzer



Çaldığım her kapının önüne yıkılırken ümidim
Cürmüm büyüdükçe büyür gözümde
Apansız çölün ortasına dikilmiş ehrama benzer



Boşa koysam dolmaz doluya koysam almaz
Kaf dağından deva bulsam
Bir türlü sağalmaz gönlüm...Bir eksik bir tama benzer



Hatır bilenler göçmüş hatıralar geçmişken
Durup durup kalem tutup,
Kime anlatayım halimi...Kâh maluma kah ilama benzer



Yokuşlarda yorulmuş ölmeden ölmüş gibi
Kulak kabarttım sessizce
Uzak minarelerden ses gelir sanki kendi selama benzer


Kah kurulmuş dalga dalga dövünür
Kah durulmuş, her yer sütliman
Gelgitlerdedir ruhum... Bir Elif’e bir Lama benzer


Hayatın engebeli çamurlu yollarında
Rüzgar yemiş, ayaz vurmuş gibiyim
Hüzün üzerime serpilmiş...Avuç avuç kuma benzer



Kırılıp dalımdan yaprak yaprak savrulmuşum
Ölüm sessizliği var gönlümün göğünde
İkindi vakti kirpiklerime çöken uykuma benzer



Ferhatın külünkü kırılmış
Çökmüş üzerinde dağ gibi yeis
Dağların ardında bir gün doğarki...Düpedüz akşama benzer



Gözler önünde katledildim defalarca
Zayide olsa yaşadıklarımızın bir kısmı
Hayatımızın bir kısmı ölüme...Bir kısmı yaşama benzer



Sorulmadıkça taşıdığım kederin hesabı
Bakışlarımın vaveylası yollarıma çığ düşürür
Radyoda bir şarkı çalar bir Rasta bir Hüzzama benzer



Sessizliğin ortasındaki sarhoşlukta
Şehrin karanlığında büyüyen boşlukta
Kelimeler çarpıklaşır, tüm şiirlerim cüzzama benzer


Muhammed Mehmet GÜL