OLMAYACAK


Yıllar sonra gelip, bin pişman olsan da
Af dilemeye hiç, sıran olmayacak
Aynada yüzüne, hep düşman olsan da
Geçmişe dönecek, bir an olmayacak



Ruhun daralır da, bozulursa dengen
Gözünden okunur, kederindir simgen
Köşe bucak kaçıp, saklanacak gölgen
Kucaklayıp candan, saran olmayacak



Kederden ağlayıp, bıkınca dünyadan
Gözyaşların akar, farkı yok deryadan
Karanlık gecede, korkunca rüyadan
Gördüğünü hayra, yoran olmayacak



Külünk alıp sende, dağları yarmazsan
Yol tutup koşarak, yanına varmazsan
Ser verip uğruna, sende hiç durmazsan
Dağ gibi ardında, duran olmayacak



Vurunca yaralar, kaderin pençesi
Gerçekler görülür, kalkınca peçesi
Sam yeli esse de, gönlünün bahçesi
Gülünce yürekten, viran olmayacak



Hicranın inletir, devasız çor gibi
Çaresiz gönlünü, avutmak zor gibi
Acıların bitmez, yansan da kor gibi
Duyup ta hatrını, soran olmayacak



Heves etsen bile, geçecek tüm heves
Çevrenden dolanıp, kaçacaktır herkes
Seslensen uzaktan, cevap verip tek ses
Seninle kalbi bir, vuran olmayacak



Unuttum elemi, terk ettim desen de
Visali gönlüme, zerk ettim desen de
İmtihan dünyası, derk ettim desen de
İnanıp yanına, varan olmayacak



Doludizgin koşar firkatın kır atı
Şiirler olmuştur, saadet cellatı
Gülümseyip candan, vadedip vuslatı
Hüzün zincirini, kıran olmayacak


Muhammed Mehmet GÜL