gölgemizden kaçardık..
ya da taştan taşa basarak koşardık
bir yere giderken..
çocukça oyunlar oynardık
bardaktan bardağa aktarılırken üfleyerek soğutulan
çok şekerli çaylarımızı içerken bile yarışlardaydık;
senin anan daha çabuk giydirirdi papbanı
senin çantan kocaman
kitapların yeni,
kalemin, defterin..
sizin köpek büyük
sizin atlar güzel..
sizin öküzler güçlü
sizin koçlar gürbüz
tekeler en büyük boynuzlu
sizin sürü çok
eviniz sıcak
tarlalarınız yakın
kavağınız uzundu
bizim zaten ceviz, kayısı, badem
karadutumuz bile yoktu
can eriği

Japon kirazı






zaten;
amaç ne çay, ne de başka hususta yarıştı..
önemli olan birlikte bir şey yapmaktı!
çayımı senden önce bitirmişsem
ya da kazara ben birinci gelmişsem,
ya da daha çok sektirtmişsem kayrak taşı
dinmezdi gözleriyin yaşı
iki saat mızıldaman durmazdı
hazırdı bin türlü bahanen
başımın püsküllü belası!
olmadı anam tenimi burardı
“o güçcük agası”
..
“cınnıtma hu cadıyı”
..
“va gadınım, o uvanıvırı”
öyle ya da böyle bir şekilde geçerdin beni
evelallah her yarışta öndeydin
netice değişmedi;
şehirli olmaya hevestin
herkesten önce evlendin
yaşadın gerdeği..

anan-baban razı





bilirsin; ben hâlâ yaprak bile koparamam
hâlâ taşlara basamam, koşamam
çalıya taş
kuşlara sapan atamam
can yakamam, ürküdemem
cevize, armuda, bademe
acele etmem
çay içerken
bir de
hazzetmen düğünlerden
o günlerden beri

şuramda bir sızı










arada bir kıyıya inerim
senin için de
yine yassı kaygan taşlar biriktiririm
önce sen atardın suya
sektiremezdin
atayım.. istersin
vazgeçerdim..
gene atmak gelmez içimden
seni geçmemek için
artık kimseler yok burada
yapayalnızım
senden beri..

komşu kızı!







Komşu Kızı
.
acil şifalar diliyorum..
dualarım seninle
Allaha emanet olasın

bir gün bakarsın yine
ineriz sahile
ben taşlar toplarım sana
yeter ki iyi olda
söözzz


Resim Edebiyat Kulübü