..
gölgemizden kaçardık..
ya da taştan taşa basarak koşardık
bir yere giderken..
çocukça oyunlar oynardık
bardaktan bardağa aktarılarak soğutulan
çaylarımızı içerken bile yarışlardaydık;
senin anan daha çabuk giydirirdi papbanı
anam-anam “cınnıtma hu cadıyı”
“sen böyüksün ağası” derlerdi
senin çantan kocaman
kitapların yeni,
kalemin, defterin..
sizin köpek büyük
sizin atlar güzel..
sizin öküzler güçlü
sizin koçlar
tekeler
sizin sürü büyük
eviniz sıcak
tarlalarınız yakın
kavağınız uzundu
bizimkilerden..
bizim harım, tarla.. ceviz, kayısı, badem ağacımız
sizinki gibi karadutumuz da yoktu
Japon kirazı
can eriği
Can eriği Komşu Kızı


zaten;
amaç ne çay, ne de başka yarıştı..
önemli olan seninle birlikte olmaktı!
evelallah sen; her yarışta öndeydin
herkesten önce evlendin
yaşadın gerdeği..
anan-baban dünden razı
razılardı.. Komşu Kızı

ben hâlâ yaprak koparamam
hâlâ taşlara basmam
çalıya kuşlara taş atmam
cevize, armuda, bademe
acele etmem çay içerken
bir de
düğünlere katılmam
o günlerden beri
şuramda bir sızı
bir sızı Komşu Kızı

kıyıya gittiğimde
yine kaygan taşlar biriktiririm elime
dalgalara
atayım..
atmak gelmez içimden
sırf seni geçmemek için
artık kimseler yok burada
yapayalnızım
senden beri..
komşu kızı!
senden beri Komşu Kızı