neredesin
nasılsın
bak hâlâ “mutluyum” demedin
mutluluğum benim..
önce yanağıma bir kaç soğuk damla
sonra kıvırcık saçların düştü..
sonra yanağımda sıcacık bir öpüş
ve gözlerindeki ışıltıyı hissettim
“uyan hadi kahvaltı hazır” diyordun
çayım açık değildi ama
sen karıştırdığın için
papatya çayımı içtim.
sofra dopdolu idi
bir kuş sütü eksikti
üstüne üstlük ortada bir vazo
her yer ama her yer papatya
her şey papatyalıydı
sabahlığın..
saçların
gülüşün
bağrında papatya dövmesi
omzundaki güvercinin ağzında
papatya
sen çiçekler içindeydin..
uyandıktan sonra ben böyle bir şiirdeydim
ama
saçlarıyın ıslaklığı
dudaklarıyın sıcaklığı gerçekti..
öylesine muhteşem bir şiir
uzayıp gitti rüyamda..
arada bir uyandım aslında
hemen kaleme aldım düşlerimi
yumdum gözlerimi
hep seni beklerim
yine gelesin
yine uyandırasın
yine öpesin
mıncıklayasın için
hâlâ bekliyorum
rüya içinde rüya
benim içimde sen
bir “mutluyum” desen
ne kadar sevineceğim
mutluluğunu bilsem
“mutluyum” de istersen
kurban olduğum..
sevgi menbaım...
...
ben
mutlu olmak
“mutluyum” demek için
seni bekliyorum
“mutluyum” demeni
müjdeni
de! hadi..

de ki
…
ey sevgili!
müjdene müjde
“ben de!”
diyeyim