Yitirdim ya gülüşünü o akşam
Kayboldu tüm renkleri gözlerimde
Akşamlarının... siyah bir buluttu
Kalan satırlarımda
Gölgeler çok erken düştü sancıma
Vuslat bekliyordum
Ayrılık buldum ... hiç yokken bir suç

Seven yüreğimde sendin tek şarkım
Ela bakışların , ellerin, aşkın
Solmaz sanıyorken kalbimde gülüm
Hoyrat ellerin kurbanı oldum
Doğmuyor ufkumda beklediğim gün
Çölümde Yusuf’i ayrılığım var
Ansızın girdi gönlüme
Tutuklu bir akşam ... siyahlar sararken penceremi
Suçum varmıydı ki
Gözümde bir kanlı yaş peydah !
Bir de omuzlarıma çöktü
Ayrılığı akşamın

Gece simsiyah, geçmez dinmez göz yaşım
Döşümün üstünde yumruğun saklı
Mübarek günlerin saydım, saydım hatrını
Dilime dolamadım ’ La ...’ sözlerini

Gönlümde çiçekler papatyan açtı
Üç kuruş, beş kuruş sözlerde
Telaşlar uçtu !
Uğraş verip kendi halimde ararken umut
Ümidime gelip tuz- biber oldun

Sevenlerim gitti, bak yetim kaldım
Bir sen silecektin
Gözümde kanlı yaşım
Silmek şöyle dursun ; tokadı vurdun !
Bağım, bahçem, viran güllerim soldu
Hayat tarlamda bin sözün
Diken taş oldu

Yıldızlar indi saçlarıma bu akşam
Bir bir tutuştu
Penceremde menekşelerin
Madem ki kanına girdin sen
En masum gecelerin
O halde bir çare bul
Çaresizliğime

Günay Koçak

23. 3. 2024