Hüzün kokulu akşamlar
İner hasretimin sokaklarına
Savruluyorum rüzgarlarda
Hazan yaprakları örneği
Yaşamak mı benimkisi
Yoksa ölümün buzdan
Kapılmak mı rüzgarlarına

Hüzzam şarkılarda aradım seni
Gözyaşlarımla
Hani o çok sevdiğin ağaç vardı ya
Sonbahar tünemiş yapraklarına
Hangi mevsime sorduysam seni
Yoktun... sessizdi suskundu bütün mevsimler
Bir şarkı , ne zaman dinlesem
Yokluğunun buruk tadı , nağmelerinde
Saçlarımda sonbahar rüzgarları

Bak
Gök çatlıyor sen gittin diye
Şimşekler uzanıyor yüreğime doğru
Yağmurlar delicesine camlarda
İçimde umutlar büyütüyorum
Düşlerimde arıyorum mavi dünyamı

Dün gece rüyalar aleminde
Şarkılar söyledim sana , mısra mısra
Lale bahçelerinde aradığım
Kim ki unuttum ? sen miydin ?
Hasretimin romanını yazan bu kalem
Yoksa... yoksa hayal dünyamın
Perisi miydi seslenen içimdeki ses

İşte yine ağladı şiir satırlarımda
Acılar sarmaş - dolaş yüreğimde
Bir yanda hasretinin tüten dumanı
Bir yanda içimde sabırsızlanan
Volkanın lavları
Püskürtecek tüm öfkelerini semalara
Issız gecelerin korkularını çok yaşadım ben
Yaşam çekilmez bir angarya !
Pranga zincirlerim kördüğüm artık !
Şuramda deli gibi esen fırtınalar
Dinmek bilmiyor
Yine de ümitlerim küsmesin bana
Zira henüz şafak sökmedi

Biliyorum ki
Sen geldiğin zaman
Mevsimler değişir gözlerimde
Güller açar dudaklarımda
Her gün yeniden severim seni
Dinmeyen yalnızlığımı yıldızlar süsler

Aşktan da fazla tutkunum sana
Olmasan yanımda ne farkeder
Nereye baksa seni görür gözlerim
Sesin hep kulaklarımda ezgi ezgi
Var mı ki gözlerin şu yüreğimde
Seni koparamaz işte kalbimden
Ayrılıklar

Günay Koçak

24. 04. 2024