Bir sen bir de ben
İşte hayatın oynadığı en acı
Dram bize... sunduğu sahne
Matem zındanlarında tutuklu
Bir sen, bir de ben

Gecelerin azılı dişleri batıyor yüreğime
Her gün biraz daha sönüyor umutlarım
Ve her gün resminin karşısında
Çaresizliğimle, seninle birlikte
Ağlaşıyoruz
Meğer ayrılmak diğer ikiziymiş ölümün
Her şarkıda biraz daha yitmekmiş
Aksine sabır sabır hiç yetmezmiş
Yaşamak yalanlar ülkesinde
İyice aldanmakmış

Haykırsam... bütün bu haksızlıklara
Uzun bir yol alır sesim
Ya sen ? sende haykırışlarını duyuyorum
Çarpınca penceresiz duvarlara
Bana döner içimde oyuklar oyarak
İkimizin haykırışı bu ; bitmeyen yollar alıyor sesimiz
Yıkılıyor dikili duvarlar , yıkılsın hemde
Tutmasan da, yine sımsıkı ellerimiz

Yarınları düşünüyorum
Binbir sevinçler getirecek bize
Karanlık gecelere bin kandiller yakacağız
Çocuk gözlerini düşünüyorum
Öylesine muhtacım ki o gözlere
Baksana apansız sessizliğe mahkum edilmişim
Hep aynı dertler !
Ne baharlar avuttu beni... ne de leylaklar

Çaresizliğimi düşünüyorum
Bir çaresizlik ki ; iki yürek
Ayrı gurbetler içinde
Mevsimleri düşünüyorum
Güz yorgunu yüreğim
Tüm düşüncelerime güneş doğuyor !
Yıldızlar geceleri süslüyor
Seni nöbet tutuyor tüm zamanlar
Uyuyamadığım dikenli yatağımda
Geleceğin günleri düşünüyorum

Günay Koçak

24. 04. 2024