Alışamadım yokluğuna
Sen uzak bir şarkıdasın, belkide hiç bitmeyen şiirlerimde
Bir ayrılık sonrası başlamıştı hikayemiz
Telefondu tek tutkumuz , ama sesindi kulaklarımda
Baktığım aynalarda yalnız gözlerin
Buğulu, hüzün bakışlı akşamlarımda
’Gel’ diyordun ... yollarım tutukluydu yürüyemediğim
’Gel’ diyordum... ellerin prangalıydı çaresiz !
Sen uzak bir şarkıdasın şimdi

Seninle seviyordum
Gözlerimde bin yıllık sevinçler
Buluşamıyor ellerimiz
Sözlerin yalnız tellerin ucunda
Dört mevsimim sonbahar... içimde fırtınalar !
Dönemiyorsun... mektuplarım ağlar, seni anlatan
Hep gurbet akşamlarının acıları yüreğimde
Bir melodi yabancı makamında
Senin sevdiğin...söylediğin, şimdi nereden hatırladım
’Jingle bells, jingle bells jingle al the way
O what fun it is tu ride in a one horse open
Sleigh ...jingle bells ...
Şimdi kulaklarımda sesin... dinliyorum
Sanki sensin

Aramıza dağları değil
Prangaları soktular hoyratça
Sarıya boyandı tüm mevsimlerim neden ?
Acıya bandılar aş ekmeğimizi
Ayrılıklara çekildi demirden kapılar
Sancır, kıvranır gün boyu içime oydukların
Ve gözlerime dolan pınarlarımda
Dokunsan... bir dokunsan ya... sağnaklarım !
Yıllar geçti çekip giderken... bakmadan geriye
Denizler çöl, çöller deniz olmadan
Hadi dön dön !

Uzat ellerini artık
Bir gül, kuruyan dudaklarınla
Senin benim kaderim bak
Avuçlarıma çizik !
Bak bir gözlerime
Ama dokunma
Yüreğimde birikmiş yaşlara
Hani bir dokunsan ya
Kötürüm umutlar, aç bekleyişler
Boşalır gözlerimin pınarlarından
Hiç çıkmaz ki, hiç avunamam ki
Yıllar boyu
İçime oyduklarından sonra
Acılarımı yüreğime katmışım
Üstelik bir bir !

Günay Koçak

31. 3. 2024