Kızma senin resmini çizeceğim duvarlarıma
Bırakıpta gitmenin hikayesini yazacağım
Ağlayacak ardından tüm şiirlerim
Neleri alıp götürdüğünü benden
Bilmeyeceksin ki

Ben zaten alışamadım yaprak dökümü akşamlara
Alıştım mı ki sensiz gecelere zindanlara
Sen tıpkı kış gibisin !
Buzdan heykeller dikiyorsun içime
Şimdi saçaklardaki sarkıklar gibi yüreğim
Sevdana donuk
Böyle sözlere donmaz da ne olur ?
Sevgiler böyle mi olur
Kordan ateşler sanırdım yüreğimi
Artık kime inanırsın... için buz !

Bir bardak buruk çay doldurdum
O çay sözlerden sıcak bana
Güneşin karlardan kaçtığı bu yere
Sen hayalini bile unutursun getirmeye
Gittin ya...bitti içimdeki ozan ağıtları
Yarım bir yürekle yaşanmıyor
Oysa biliyordun can damarım olduğunu

Darılma yokluğuna yazılırsa öyküler
Duyurabilrsem
Üstüme üstüme gelen duvarları
Alkış tut ; içimdeki hüzün dolu sokakları
Sen adımladın... çiğnedin kaldırımlarımı

Günay Koçak

24. 1. 2024