Ovalarda kırlarda,
Açtı sarı papatya.
O hafif kokusunu,
Saçtı sarı papatya.

Rüzgâr hafif esende,
Papatya eğiliyor.
Mavi -beyaz kelebek,
Dansa davet ediyor.

Açtı güzel gözünü.
Zarafetle salındı.
Mavi kelebek bunu,
Üzerine alındı.

Belli kelebek onun,
Bu tavrını sevmişti.
İşte,’seviyor beni’..
Diye karar vermişti .

Sormalıydı kelebek,
Sarı papatyasına.
Seviyor muydu onu,
Acep taparcasına?.

Sesli düşündü demek,
Papatya gözün yumdu.
Seviyor sevmesine,
Ama utanıyordu.

Mavi kelebek artık,
Son günün yaşıyordu.
Üçüncü gün sonunda,
Cennete koşuyordu.

Yaydı kanatlarını,
Papatya üzerine.
Gözlerine yaş doldu,
Değince gözlerine.

"-Seni çok seviyorum" ,
Diyerek fısıldadı.
Gülümseyerek ona ,
Ömrünü tamamladı.

Papatya"-ben de ’’dedi.
Ama duyuramadı.
Yaşarken sevdiğini,
Demeliydi, anladı.


Emine Balı Oğuz