Dokunurken bir başka zaman aralığında yüreğime,
Başka bir dal, başka bir çiçek,
Batışırken başka bir diken,
Örerken ağlarını hayallerimin üzerine,
Sekiz gözünde birden nefretle,
Başka bir örümcek,
Düşerken beklediğim yağmurlar gökyüzünden,
Beklemediğim bir yersizlikle,
Merhameti başka bir deniz kenarına götürüp,
Tatmasını isterken aynı tuzlu suyu,
Basitleştirerek,
Bir dakika sonrasında bile;
Bir şehrin bir kuytusu,
Yabancılığın tarifini değiştirecek,
Bir kelime, hiçbir zaman,
Aynı hissiyatla söylenmeyecek!
Yaşarken kaybetmek aslında her anı,
Binlerce farklı biçimde,
Duyguların, bir çöp kadar umurlarda olmama sorunsalı,
Bir başka adam,
Bir başka kadın,
Bir başka kapı!
Sonunda sırtlanmışçasına tek başımıza ıstırabı,
Kendi süslü hücrelerimize fırlatmışken,
Çürüsün diye yalnızlığı,
İlk defa kucaklaşmaktan daha iyiydi belki,
Her türlü bir yalana sarılacak olmanın hiçliği,
Başka bir açı,
Başka bir kaçış!