1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
162
Okunma
Kuruyan yapraklar gibi uzaklaşıyorum,
Hayat ağacımdan,
Tek mevsimli bir dünyanın ekseninden yuvarlanıyorum,
Penceresizliğimden yalvarıyorum,
Kapı kenarlarından,
Gölgelerden, kuytulardan,
Bir sıçan gibi tedirgin!
Düşmelere meyilim;
Çıktıkça çıkıyor daha yükseklere
Korkuyorum.
Sarılamayan kucağım,
Yaralanıyor soğuğundan,
Titreyerek döküyorum umutlarımı,
Verimsiz köklerime,
Amaçsızlığım, boş bakışlarımda sevişiyor yarına dek,
Ruhumun eklemlerini,
Kireç yatağına atıyor şehvetle,
Şefkatin tasarrufu layık gördüğü bir şehirde,
Birbirlerine kelepçeleniyor sokaklarım,
Bileklerinden umutsuz adamlar kanıyor,
Yüreklerinin de gözleri gibi dolu dolu olabilmesini bekliyorum,
Çaresizliği ağlıyor kaldırımlarım,
Durduramıyorum.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz