Sesin yankısıdır zamanın içinde,
Bir kelime düşer, dünya değişir bir anda.
Kâğıda basılmış siyah bir harf,
Rüzgârla uçuşur, halkın aklına konar sessizce.

Bir gazete açılır sabahın erkeninde,
Gözler satırlarda umut arar,
Radyo çalar, bir ses evlere girer,
Görünmeyen tellerde yankılanır kaderin sesi.

Ekranlar parlar, televizyon ışır,
Haberler akar, dünyalar birleşir.
Bir sunucunun yüzünde milyonların gözü,
Bir cümlede yön değiştirir bir ülkenin soluğu.

Ve sonra gelir yeni bir çağ,
Dijitalin çocuğu, görünmez yollar.
Parmak uçlarında milyarlarca ses,
Bir paylaşım, bir yorum… ve dev bir yankı.

YouTube’un denizinde bir dalga,
Instagram’ın aynasında bir yüz,
TikTok’un rüzgârında döner zaman,
Facebook’un avlusunda toplanır kalabalıklar.

Artık herkes bir yayıncı,
Her telefon bir sahne,
Her parmak bir kalem,
Her düşünce bir kıvılcım gibi yayılır gökyüzüne.

Medya bir aynadır insana,
İyiliği de gösterir kötülüğü de.
Bir çocuğun gülüşünü de taşır uzaklara,
Bir yalanın gölgesini de büyütür bazen.

Bilgi bir nehir gibi akar ekrana,
Ama her su temiz değildir bazen.
O yüzden dikkatli olmak gerek,
Gerçeği bulan gözlerle bakmak gerek.

Kamuoyu bir bahçedir,
Sözler tohum, düşünceler filiz.
Kim iyi sularsa, adalet büyür,
Kim yalan ekerse, karanlık yayılır sessiz.

Medya öğretir, gösterir, bazen de unutturur,
Bir haberde tarihler yeniden yazılır.
Bir belgeselde geçmiş konuşur,
Bir şarkıda kalpler buluşur.

Ve biz… izleyen, duyan, konuşan,
Bir zincirin halkasıyız bu büyük ağda.
Bir söz, bir bakış, bir paylaşım,
Dünyanın yönünü değiştirebilir bazen bir anda.

Etik bir pusula gibidir ellerde,
Doğruluk kuzey yıldızı gibi parlar gökte.
Yalan habere kanma, adaletten şaşma,
Gerçeği gözet ki sözün değer kazansın.

Gelecek bir rüya gibi şekilleniyor,
Yapay zekâ, sanal diyarlar…
Belki bir gün medya konuşmayacak,
Zihinlerimiz doğrudan birbirine bağlanacak.

Ama ne değişirse değişsin bu dünyada,
Bir gerçek kalır tüm zamanlarda:
Medya bir güçtür, ama asıl güç…
Onu anlayan, sorgulayan insandadır aslında.