İçsel titremelerimde kıvranıyorum,
Yüreğim suskunluğun ırgatlığını yapıyor,
Karın tokluğuna,
Bir kuru hevese.
Kaburgalarım tozlu merdivenler gibi
Uzun zamandır kimsesiz,
Baharsızlığıma bağırıyor umutlarım,
Şiddetli mutsuzluğumda dalıyor,
Kum denizi gözlerim,
Küllerimi yutkunuyorum ellerimden,
Parmaklarım gri,
Tırnaklarım yine çamurla, balçıkla dolu;
Yine kirli!
Tutunulabilir tebessümler için hâlâ yeterince iyi değilim,
Hâlâ çirkinim.
Darmadağınığım,
Şehirlere serpilmiş hüzünlerim,
Uykusuzluğun yataklarında seyrelmiş saçlarım,
Karmakarışığım,
Heybetli alengirlerim mevcut duygularımda,
Her kim yaşıyorsa öyle mesuttu işte
Benden uzaklarda!
Döşemeler gıcırdıyor tanrısal yalnızlığıma,
Dip köşe kıkırdıyor kurgusal sevgilerime,
Acınasılığın bir eşiğini daha atladım bu gece,
Dudaklarımın nasırlarını taşıyamıyor artık kelimesizliğim,
Çiçekler daha iyi yeşeriyor sırf dokunmuyorum diye,
Yaşamadığımdan tüm kuytularımın haberi var, çaresiz,
Terkedilmiş şiirlerime yalan söylemekten yoruldum,
Ben de isterdim zincirlenmesinler karanlığıma
Sinmesinler duvarlarıma, örümcek ağlarına,
Ben de isterdim değsinler başka avuçlara,
Kanatlara kuşlara,
Karşılıklı aşklara,
Sıcacık kucaklara.