11
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
858
Okunma

İlk küfrümü senin için attım
Bu şehrin gecesinin kanlı suratına.
Öfkem dayanılmaz oldu ruhsuzlara...
Kimi zaman sustum sustum...
Susarken içimdeki kavgayı isyanı
Görmedi hiç kimse
Kimi zaman ; söküp acılı yüreğimi
Sokaklara fırlattım !
Hep senin için dayandım
Senin acınla karanlıklara attım kendimi.
Artık ben bu kentin en acılı insanıyım
Bir o yana , bir bu yana
Savuruyorum kendimi
Bana bu acıları tattıranlar yüzünden
Tutup hatıraları tozlu sayfalardan
Duvardan duvarlara vuruyorum...
Ellerim yine semaya uzanır umut dilenir
Ben suskun gibiysem de ; içimde mayınlar patlar.
Ve gök yüzünü kapkara bulutlar gibi
Çığlıklarım kaplar !
Duy artık yüreğimde şu kanlı yası !
Ben ki ; mutlu insanların göz bebeklerindeki
Deniz !
Darmadağınım, yorgunum, tükenmişim !
Aygün Deniz 08.04.2021
5.0
100% (18)