Kayıp sözcükler,sevdalı öpüşler baştan aşağı
bir güvertede alabora!!..Sen şimdi saklanan bir denizde
yalnız kendine gülümseyensin..Gökyüzün benden çok sevsin seni..

Günlerimi kafesten kaçmış bir kuş misali imzaladım
kendimi tanıtan biyografilerime..
Mart ayının ortasında ayrıksı bir iklim,masamda
etrafa şımarık kokular saçan çiçekler,odamda
kırmızı bir hüzün..
Ellerim bulutlara uzanıyor ve yürüyorum masmavi göğe..
Her iklimi,her rengi durup dururken sana benzetmem boşuna değildi..

Büyüyen hasretimle esaretim ve hürriyetimdin..
Ben bu gün bunları yazarken masamda takvim var.
Evren,başı sonu olmayan bir değişim ve akan giden bir süreçse şayet tarih,
buna tanıktır..
Bağrımda tufan öncesi çağrışımları yaşıyorum..
Başkaları için kesinlikle ’önemsiz’ addedilebilir kendimce,
sevdim ve savaşıyorum..Şimdi yüzüm sokağa dönük ve
yitire yitire kazanmanın erdeminde kendimi çağımın
ve toplumun gerçeklerinden kopmadan özlemlerin,sevinçlerin,
umutların içinde üretiyorum..
Uzun süre senin neden ulaşılması zor olduğunu düşündüm..
Yo hayır tüm gizemlerine rağmen umutlu bir düştü benimkisi..
Çocukça bir cesarete gereksinim duyuyorum sanırım.
Öyle olsa da,gündelik hayatımın tüm renkliliğine ve
artan tonda değişimlerine rağmen o cesareti beklemem
göğün fethine dek sürecekti oysa..Olmadı yazık ki..


Belki kuşkun,kırılgan bir koza örüyor gövdene
ama sevdanın sabaha yakın olduğu
bir dönemde kentte koşan ayaklarımın
hep aynı yakaya gidişine ne demeli?..
Şimdi gece oyun hamuru gibi her yöne dönüyor...
Kimse tanımıyor ya beni,akşamın en tenha saatinde
çıplak ayaklarımla şu karşıdaki parka otursam,
vücudum nemli çimenleri hissedecek..
Ve baharın son cemresi üzerime düşecek belkide..
Çıkıp istasyonların varoşlarını dolaşsan sabaha bir
sokak köpeğine sarılmış uyanmak istersin..
’Kentler dönüşler için vardır’ sözünden uzaklaşmak
yalnızca hayalmiş..
Bir düşe,bir ölümün yetmeyeceğini sen de biliyor musun?


Merhaba sinema,Merhaba şeritler ve gizemli şehir;
Nerde kalmıştık?..
Sen hayatın bir öyküsüysen bütün gözler sendedir hep..
Senin sahnen hiç bir zaman yapay olmadı..Oysa evren,
bir hayal dünyası diyordu Vugo..
İlk defa,’Güneşe merdiven dayayanlar’ yazısının perde demesiyle
başlamıştı,anımsıyorum..’Güneşe merhaba’ dedikten hemen sonra
direnişin en erdemli şarkıları dilimizdeydi artık..


Merhaba düşleri en güzel yansıtan;
Artık kimseler merhabayı önemsemediğinden bundan böyle her
sabah ilk sana merhaba..
Dönüşüm aşka kırdıran,kandıran bir zamana denk
geldi üzgünüm..Şu kesin ki her sevdalanış izdihamdır.Hele
ucunda beklentileri boşa çıkaran boşuna bekleyişler varsa
kargaların tarlasında bir korkuluk olursun..
Gezindiğin istasyonlardan,durup konuştuğun limanlara kadar
özür dilersin yüzün bulutlara dönük..Özür dilerim..
Koşuşturduğun büyük kentler göz gözü görmez çöle dönüşür..
Boşvermişlik kapkara zindan gibi çoğalıyor birilerinin ellerinde..
Hiçbir uçurtma uçmayacak gökyüzünde.Hiçbir limanda
sevgiye yer olmayacak..Pencereyi Açıp gelll!! diye
bağıran yok..Dudağın kırmızısını esmer akşamüstleri almıştır artık..
Evlerin kapılarını,pencerelerin pervazını tıklatan incecik
rüzgar yasemin kokularıyla nasıl geldiyse öyle gidiyor..
En çok da bir milyon sözcüklerden bir dirhem dahi
tuhaf bir kutucuğa sığmadıya ona üzülürüz..
Özrüm ne şiire,ne de mektuplara,özrüm tutarsız bir çağda
izdiham yaratacak kocaman dönüşümsüz sevdaya.

Merhaba sanatın ilk durağı;Merhaba son basamak..
Talan edilişin,yozlaştırmaya çalışılman ve buna dönük direnişinin
çırpınışlarını hangi sözcüklerle anlatabilirim bilmiyorum.
Duygu dalgalanmaları içinde savrulup duruyoruz oradan oraya..
Hergün aşındırdığım bir kapının eşiğinden dönüp duruyor gibiyim..
Geçen gün Florans naytıngel’in acilinde bir kadın,
doktorlara kızmış ’Bir daha şarkı söyleyemeyeksem,
Bir daha mürekkep kokusunu duyumsayamacaksam ne yazar..
Hey!! Hiç bir şey ertelenmemeli’ diye bağırmaya çalışıyordu
kısık sesiyle..
Birileri öylesine saldırıyor öylesine sevgisiz oluyor ki,bütün
hüzünleri o kadının ıstıraplı yüzünde görebiliyordum.
Çığlığını hiç bir zaman unutamayacağım maviş gözlü kadın!
haklısın..’Hiç bir şey ertelenmemeli’..
Kendi kendine yasaklanmış bir seneryo kadar apaçık ve
cömert bir mekandayız artık..

Merhaba eksik gülüşker..Merhaba iğnesi kırık şarkılar.
Telaş,umut,yasadışı gülümseme,kireç badanalı evler merhaba..
Ve gözyaşı, ve sokaktaki çocuklar,ve akortsuz gitar,
ve aşkı özel kılanlar ve elbette Cumartesim Merhaba..
Harflerin kıymetini bilmeyenler merhabayı tüketti.Bundan böyle yalnızca size merhaba..

(Zeytin dalda,şiir imgede,çocuk gözlerinde,resmin güvertede asılı kaldı..
Sırf uzaktayız diye mi bütün bunlar)

9-22 Mart 2013..