Bir aşka girdim mi tam girerim
sadakatim,kusursuz hüzünlerimin parıltısında..

Yalnızca Sen vardın içimde ve yalnızca geceydi
zamanı dokuyan sularda
Gökyüzüne tümden sığar gibi
mitolojikl bir resimde düşledim seni..
Kaç şehir,kaç sokak geçtin içimden bilsen..
Cahit Sıtkı’ının ’rahlesinden’ bir kart attım ulaşmayacak sana
Bir mümin nasıl inanıyorsa ölümden sonra hayata,
öyle inanıyorum sana..

Biyografini baştan aşağı düzenle
yoktan var et bazı durumlarını
mor bir fular tak boynuna
yazının üstünde kuşbakışı bir çift resim
hangi durakta yaşlanacağın hayalini daha büyüt misal
yitirdiğin kentlere şiir yaz sonra
nasılsa
duvar diplerine bırakılmış mektuplar kadar umarsızsın
biliyor musun,bir ağaç yıkıldı senden uzakta..
Bir damarı eksik kaldı Güldüşlüm’ün..

(Biyografini gördüğümde sabahın ilk ışıklarına kadar
buz tuttu kirpiklerim..Kan topladı damarlarım..ilk aklıma gelenler Mayakovski,
Sylvia Plaht,Stefan Zweig,Nilgün Marmara,Walter Benjamin’di..)

Gazete ilanıyla büyüt düşlerini..Başlık benden’Su Harikalar diyarında’..

Bu gece pencereden göğe bakarken parlak bir yıldıza
ilişti gözüm..Parlak yıldızla bizim sokağın tepe lambası
gizlice oynaşırken kendimi içerden gelen derin bir
ritmin kollarına bırakıyorum..
Sabah olmasın;Ne olur sabah olmasın bu gece..
Etrafta kıpırdayan hiçbir şey yoktu..Okyanus kıyılarına
benzeyen bir yalnızlık gibiydi hayallerim..
Saatler çıldırmış gibiyken önce parlak yıldız
yavaşça bir bulutun ardına gizlendi,sonra
sokak lambası yumdu gözlerini..
Böyle gizli gizli kaybolan,tökezleyen ben miydim?..
’Susmak politik bir eylemdi’ diye öğrenmiştik devrimci abilerden..
Aşk’ın diyalektiği ney di,ey hayat?..

Platonik bir düşten,insan ancak tenha sokaklara çıkar..
Nereye kadar mı?..Yaşayıp göreceğiz..
Tarihin sonu değil,tarih devam ediyor ya..
Sahi neydi tarihimiz?..Bizden önceydi,eski bir zamandı bilirsin..
Bir gün yenildik..Yenilgimiz bize kaçamak aşk olmadığını anımsattı
tüm çıplaklığı ile..Sonra yenilginin ardından haykırdı bir kez daha
B.Brecht ’Yenilen ayağa kalk’..
Aşık olduk,sevdalandık,sevdamızla kuşanıp dünyayı
değiştirmeye gayret ettik..Birde baktık ki..Ağda balık,kafeste kuş!
hadi sevdalan,aşık ol yine..
Üstelik sevdanın yani muhalif olmanın bedellerinden
birinin de yaşadığın coğrafyada ölüm olduğunu unutmadan..
-Bir insanı kaç defa öldürebilir ki hayat-
Zamana teslim olmamak br ısrar işidir Saydamsu..
Ayakta kalmak küçük bir zaferdir diyen Galeaona’ya
büyük bir sukunetle ’Sonunda acıya alıştık,ve neşe
elemden daha fazla cesaret gerektiriyor’ diye ekliyor
Vigaud..Şems’in siyah efkarında,dünyaya gururla bakıyorum,
çünkü hüznümü ben yarattım,bundandır seni bir
devrim gibi sevmem diyordu..Devrim günceldi..Senin gibi..
Neden mi? Şarkılarım hala senin içinde ondan..

Nasıl doğar bir bebek çığlık çığlık..
Nasıl büyür bir bebek emek emek,sabır sabır..
Ve ne anlatır bir çocuğun bakışı..
Bir hayli sıkıntılı ve örselenmiş durumdayken bütün
bunları düşündüm,realize ettim yeniden yeniden..
Büyümemizi seyreden kaç insan vardır hiç düşündün mü?..
Büyüyorduk işte,tek başına ve ya ıssız kalabalıklarımızla..
Büyüyorduk işte,geride kalanlarımıza rağmen..
Kaç kere tökezleyip yere düştük,kaç kere yeniden başladık
bu bitmek bilmez adına hayat denen sahnede..
Emeklemenin neresindeyiz dersin?..

24-31.Ağsts.2013