noktası unutulan bir cümlenin
patlamaya hazır sabırsız ünlemiyim
sevgiye t/uzak sayılan adını vurgunlarda ele vermiyor dilim
kokunu üzerimden ıpıslak boşaltıp sürgün geceye
askıya alınan yarınların mutlu oluşuna inat
alıp başımı gidiyorum yüreğimden seni büzüştürüp atarak
çektiğim her nefeste dudaklarının mührünü basarak
paslı kilidini son kez açıyorum tükenen sözlerimin



-nereye uçarsam uçayım dalları kırılıyor sevgimin-
-nereye konarsam konayım nakaratı bozuk çalıyor ezgimin-



o gün...o saat...o dakika...
sen de vardın yanımda...



hani nazlı bir gelincik tarlasıydı
avurtlarımızda açan kırmızının rengi
şaraplı gecelerin sarhoş ayaklarında
mayhoş uyanırdık serseri kılıklı sabahlara
ne vakit öpücükleri konulsa sevdamızın
nar gibi kesilirdi yanaklarımız
ne vakit gülücükleri tutulsa bakışlarımızın
kepenklerini indirirdi dudaklarımız




açılıverirdi sonra yemini bozulan cilveli eteğimiz
aşk desen mayası hiç tutmayan aldatmacaydı
yolu ayrılık da olsa diyetini öderdik bile bile
yokuşa sürecek de olsa nabzımızı yoklardık seve seve




-nasıl seçersem seçeyim harfleri çürük çıkıyor kelimelerin-
-nasıl örtersem örteyim yüreği d/üşüyor terketmelerin-



sen yoksun şimdi...



günler aylara hatıraların geçit törenini hazırlarken
dakikalar da saniyelerin kiralık katili olurken
yargısız infazları işleniyor cinnetimde yatıya kalan öfkelerin
dilimin ucunda ters düz asılan yüzlerce seni seviyorum’un
çıplak oluşuna hiç aldırmadan
tek tek kurşuna diziyorum aklımı ç/alan senli günleri



-nereye haykırırsam haykırayım içime yankılanıyor hüzün-
-nereye bakarsam bakayım kirpiklerimden asılıyor yüzün-



sen yoksun yine...


kimliği k/ayıp şehirleri zulamda ateşe verirken ellerim
yoldan geçen çelimsiz bir adamı suç ortağı yapıyor gözlerim
kuşlar sılaya haber uçurup umudumu kanatlarına alırken
öte yandan kınası yakılıyor avuçlarıma vurulan güvercinlerin



-nereye gidersem gideyim başımın belasıdır yalnızlık-
-nereye dönersem döneyim aşkımın selasıdır ayrılık-



ve sen yoksun hâlâ...


bugünler dünleri kıskacında sıkıştırıp dize getirirken köşede
yarınlara alkış tutup bayram yerine çevirirler ertelenen düşlerini
palyaço yarınlar s/özünden dönüp eline şeker tutuştururken dünlerin
ömrü böylece düzenbaz olmakla geçer bugünlerin



her gün dudağımda
ağıdını yakan başka bir hüzün
hatıran olsun senden bana
yırtmacı sonuna kadar açılmış bu şiir
tezkeresi hep uzatılmış bu hasret
varsın diri diri koysun beni toprağa
tut ki ki karlı yüreğim
yokluğunda şu dağlara emanet



Meral Gül