İnsan sevdiği bir yüzü uzun zaman görmedi mi, bu zaman içinde olup bitmiş yüzeysel değişikliklerden dolayı önce şaşırır, ama sonradan bu yüz bize geçmişteki durumuyla görünmeye başlar: Değişiklik izleri silinir, insan artık karşısındaki kimsenin şimdiki yüzünü değil de, kişiliğinin an çizgilerini görmeye başlar.
"İnsanlar basit ve üstün olarak ikiye ayrılırlar. Basit olanlar, yalnızca insan cinsini üretmeye yarayanlardır, diğerleri de yeni bir şey söyleyebilmek isteğiyle doğmuş, üstün insanlardır. Toplum ...muhafazakarlık görevini yerine getirmek için çok kez bu insanları asıp kesiyor ya da her türlü hareket imkanından mahrum ediyor. Ama yine aynı toplum, bir nesil sonra bu astığı insanların anıtını dikip, onlara tapıyor... İlk bölüm şimdinin adamıyken, ikinci bölüm hep geleceğin adamıdır. Birinciler dünyayı korur ve nüfusu çoğaltırlar. İkincilerse onu hareket ettirir ve asıl amacına doğru yürütürler."
kesinlikle okunmalı , yer yer isyan ettiren yer yer ağlatan bir kitap
oldukça düşündüren...
syf:480