Hangi yöne gitmeli fısıldasan atıma
Bir cilveli can gibi gel otur hayatıma

Önce sen gelmelisin aşıp gönül dağımı
Uzun bir yolculuğa yemledim kısrağımı

Bu yüzden kaç kez döndüm içimin gurbetine
Yetmez mi çektiğimiz doyduk insan etine

Dokundum kalemimi bir noktayı almadı
Anlamadın sevdiğim içim de yer kalmadı

Adamı sınıyorken yine başka adamla
Bu nasıl şey bakınca deniz kesilir damla

Patlayacak tomur’um acayip ısısı var
Ben hudutsuz kalırken her şeyin kıyısı var

Sevdiğim kar yağmadan güzel umutlarıma
N’olur erken gelip de çeksen hudutlarıma

El koydu zaman bana san ki bir hata gibi
Donup kalsam duvarda bildik harita gibi

Bana gelen yolları yalnızca sen bilirken
Hem dağımı ova mı okusun gelip geçen

Yolcu yolda gerektir bilinmez kime kısmet
Geçtiğin kalyonlar da bırakma bir işaret

Ben beyaz bayraklarla bekliyor olacağım
Şimdiden usul usul ısınıyor kucağım

Madem toplayamadım dağıttığımı bir bir
Topluyorum ben işte kalanlarsa senindir

Bırak hırsız desinler çalarken mücevheri
Açtım gönül kapımı hadi gel gir içeri

Bu dünyaya belki de rüsva olmaya geldik
Ya doğru söylenmedi yahut biz bilemedik

Toprak kokuyor tenim ben asuman istemem
Canını kat canıma fazladan can istemem




Hayrettin YAZICI