Uzak iklimlere düşer gözlerin
Gönlün bizimle olmaz bilirim
Her doğan gün bir inat
Suların sesine inerim
Kıpırdarken tomurcuklar da
Zamanı dinlerim
Sen yoksun
Bu sevdanın kutupları yok

Bir masal çağı mı takıldığım
Ay yarım düşer gönlüme güneş yarım
Çöller ıssız değil benim’çin
Sen Leyla kadar şanslı değilsin
Direnemezsin bensizliğe
Bağlı değil kolların
Öğütüyorsun güzelliklerimi arsız
Gökleri tarıyor mu kanatları kuşların
Kertenkele toprakta mı belli değil
İskitçe sevdalar yüreğimde kördüğüm
Amazon kadınlarının memesi eksik değil
Henüz anlıyorum sen yoksun
Bu sevdanın kutupları yok

Dostlar vefasız ya
Komşularda geçiyor selamsız
Seni nit’meli gülüm
Geceleri yıldız derdim
Işık serptim pencerene
Şehrin saman yolu caddesi bizim içindi
Girmedin gecelerime
Dönüp kendimi sorguladım anlamadan
Çaresiz öptüm suların ıslak dudağından
Deli gönlüm bir başına ikilem


Ve sen artık yoksun
Bu sevdanın kutupları yok




Hayrettin YAZICI