-kulak verin bana-
uykuya dalanların türküsüdür bu
pusuya yatırılanların
sesi boğulanların
çığlığı unutulanların
umutları asılanların
...

garezi olabilir sana
bu toprağın, bu yolların
adım başı komplo kuran
dev bir çukur yatağında
amansız takipteyken
astarı yırtılabilir karanlığın


korkmayın sakın!..
benden habersiz dolanırsa boynunuza
kendi çapında kol gezen yalnızlığım
belki cumartesi anneleri’ nin dilinde
yakılan dumanlı ağıtım
ya da uslanmaz çocuğun kirpiklerinde
gökkuşağına asılan uzun havalı özlem
kim bilir?..
belki de topuklu yaraların başlattığı sıradan bir eylem


lakin kafa tuttuğum duvarın yaşı
kemâle ermiş olabilir çoktan
onun için suyunu iyice sıkmayın
bırakın rol kessin üstüme sinen kokularınız
ne çıkar nizam-ı teftişten gelse ayaklarınız
başınıza taş yağsa benden bileceksiniz
oysa ben şüphe dolu bakışlarınızda
ömür boyu esir tutulan zanlıyım
ona yanarım!..


Juan gibi mazlum kasketim var başımda
ve milisin gözünde kaçakçı kimliğim
’sana gitmek
bana ölmek yakışır’ diyor kemiren sessizliğim
Carrar Ana’ nın sakladığı tüfekler sırtımda
sözlerim mavzer
yüreğim direniş
gözlerim kurşun
sabahı beklemeyin
bir gece vakti balık avlarken
gelin beni de vurun!..


ne diyordun?..
-bir şair eli boş gider
ama yüreği dolu gelir-
öyleyse hoş geldin aramıza
-hoş geldin-

...


Meral Gül