Sana her şeyi anlatmak istediğim, o cümleyi bulabilmek adına bunca suskunluğum.
Affet, geç kaldım.
Biraz taşlı yollardan geçiyorum, biraz yokuş, biraz rüzgarlı.
Üstüm başım toz biraz da.
Gel, bul beni kaybolmuşluğumun arasında.
Ellerimden tut, gelincik tarlasına düşsün yolum.
Üstüm başım çiçek tozu olsun,
Çiçeklerle geçeyim şehrinin sokaklarından.
Gel, varmak istediğim yokuşun zirvesinde dur.
Sesin, sığınak olsun korkak cümlelerime.
Bırak avuçlarıma aksın içindeki tüm okyanuslar,
Her dalga bir fısıltı, her köpük bir itiraf olsun.
Gözlerinde göreyim geçmişin gölgelerini,
Sonra silip atayım hepsini, sabahın ilk ışıklarıyla.
Gel, sarıl bana, unuttuğum bir şarkı gibi.
O şarkı dilimde çiçek açtırsın yeniden,
Her notası bir umut, her dizesi bir başlangıç.
Üşüyen ruhuma senin nefesin değsin,
Ve yanan küllerden yeniden doğayım, sensizliğin soğuk karanlığını yırtarak.
Ellerinde bulayım sönmüş yıldızların ışığını,
Sözlerinde derman bulsun yorgun düşlerim.
Gel, bu derin uçurumda tut beni,
Ve gözlerinde sonsuz baharı göreyim.
Tüm yaralarım kabuk bağlasın sesinin yankısıyla,
İçimde yepyeni bir dünya, can bulsun adınla..