4
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
176
Okunma
Gittin…
ardından rüzgar bile esmedi,
sadece ismin kaldı dudağımda,
yarım bir dua gibi.
Ben orada durdum,
gözlerinin çekildiği ufukta;
kendi gölgemi bile tanıyamadım,
çünkü giderken ışığı da götürmüştün.
Bir fotoğraf kadar uzak şimdi her şey,
zamana değmeden solan yüzün —
ben mi seni unuttum,
yoksa sen mi hiç hatırlamadın,
bilmiyorum.
Sana söylenmemiş sözlerim var hâlâ,
bir çiçeğin açmadan ölmesi gibi.
Gözlerin kalmış gibi bazen havada,
dokunmaya kalksam,
kırılır sanki geçmişin camı.
Bir mevsim tutuyorum içimde,
senin gidişine denk gelen.
Yapraklar düşüyor hâlâ,
hiçbiri yere değmeden.
5.0
100% (8)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz