2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Bir gün geç kaldım kendime,
bir gün erken sustum.
Ne fark ederdi —
zaman zaten yorgundu benden.
Bir kapı gıcırdadı uzaklarda,
belki giden bendim, belki kalan.
Kim bilir, hangi duanın içinde
eksik bir heceydim o an.
Yüreğimde rüzgar değil,
yıllardır dönmeyen bir kelime esiyor.
Her harfiyle biraz daha
ağırlaşıyor gecelerim.
Biri sorsa,
“İyiyim, sadece sol yanımda
bir gölge unuttu kendini.” derdim.
Ama bilirim o gölge de bendim,
ve hiçbir sabah geri dönmedim.
5.0
100% (6)