2
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
376
Okunma
Seni,
bir dağın eteklerine yazdım ben,
kar borana inat,
kan ter içinde,
yüreğimde taş,
avuçlarımda ateş taşıyarak.
Ah seni…
Bir sevda değil bu sadece
bu, celladın yüzüne tükürmek gibi,
bu, ölüme adını ezberletmek gibi
bu, anamdan çok bildiğim bir kelâm belki de.
Bir köy var uzaklarda,
çocuklar çıplak ayaklı,
toprak uykusuz
ve ben,
her gece yokluğuna nöbet tutuyorum
dişlerim kamaşıncaya kadar susarak.
Kaç zemheri geçti
sırtımda urgan,
elimde zincirle…
Hasretinle
dağlar çürüttüm de geldim.
Ah yâr,
bir adım bile eksilmedim senden
bir adım bile yaklaşamadım kendime.
Sabret sevdiğim.
bir gün bu yollar biter,
yeni ay doğar alnında
ellerin ellerime konar
ve ben
bir şiir gibi
senin gözlerinde
dirilirim yeniden.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
