16
Yorum
63
Beğeni
4,8
Puan
770
Okunma
Kapımın önüne düşen bir gölgeyle başladı gün.
Yalnızlığı yırtan bir zarf…
İçinde ne yoktu ki:
Bir vapur düdüğü,
Yarım kalmış bir dua,
Ve senin adını bilmeyen bir rüzgâr.
El yazısı tanıdık değil,
Ama her harf sanki kalbimle yazılmış.
“Geldim” diyor bir cümle,
“Sen yoktun” diyor bir diğeri.
Günahı kim yazdıysa
Mürekkebi gözyaşıyla karışmış.
Bir çınar ağacının altında unuttum seni,
Yapraklarıyla sustum,
Kökleriyle sana mektuplar yolladım.
Hiçbirini açmadın.
Zarfı açtım bugün,
İçinden ben çıktım.
Adını bilmeyen şehirlerde aradım seni.
Ve şimdi bir posta kutusuna sığınıyorum,
İçinde ne pul var ne adres…
Sadece senin için saklanmış bir boşluk.
Sadece senin için susturulmuş bir şiir…
5.0
96% (22)
1.0
4% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz