Kötü kader diye bir şey yoktur;
21. yüzyıl vardır.
Ve bu yüzyıl yavrucuğum;
Bir kelebeği bile intihar ettirebilir

(Jose Saramago)

...

“gerçek, bir aldatmacadır; herkes kaçar ondan”
dedi en iyi arkadaşım gerçeküstücülük
özgürlük de öyledir bakmayın afili tavırlarına
kimse özgür değildir özgür olan bile
yakılmakla tehdit edilir özgür olan

kimse aşık değildir artık yirmi birinci yüzyılda
sıradanlık duvarına çarpa çarpa silikleşir
burkulmuş kalplerin oyuncağıdır aşk
bütün bedenini donatır aşık olma fikriyle
gerçekte bomboştur içi, hiçi ise dopdoludur
saflık ölmüştür yirmi birinci yüzyılda

intihar da öyledir bunaltıya düşen için
kimse intihar etmez, onu içsel cebinde taşır
çan kulesi gibi yerleştirir onu zihnine
yaşamı hatırlatır gonk sesi her saat başında
bunaltının aksesuarıdır intihar düşüncesi
ama dâhil değildir buna
Sylvia Plath ve Nilgün Marmara
hayatın en vurucu imgesi olsun diye
seçmişlerdir ölümü onlar

insanların çoğu yalancıdır, bir kısmı da korkak
dünyanın en hakiki gerçeğidir bu
gerçek, yolumuza aniden çıkan bir aldatmacadır
başını başka yöne çevirir onunla karşılaşan
yine de kardeş gibidirler yalan ve gerçek
birbirlerinin yerine geçerler uygun ağız bulmak için

“insan yalnızlıktan gelmişti, sonra
kayboldu boşluğun metropolünde
ve yalnızlığa geri döndü, evine”
dedi en iyi arkadaşım gerçeküstücülük
anlamın çığlıklarıyla doludur insan zihni
varlığın duvarına çarpa çarpa belirginleşir ancak
duyulmazlığın sahrasıdır yirmi birinci yüzyıl