(çağın en hızlı koşucuları;
kin, nefret, patlamalar, katliamlar,
yalanlar, ölüm kokusu, korku, kaos,
yoksulluk, hissizlik, amnezi.)

(elinde bayrak en önde yürüyen sevgisizlik
hiç kimseye kaptırmıyor liderliği)

böyle uzayıp gidiyor işte insanın düşüşü

herkesin gözü önünde
kasten getirip koydular bu yalnızlıkları buraya
kale yaptılar hoyratlıktan
barbarlıktan sur yaptılar

sana melodiler kıyısından çiçekli sözler
ışıklı sesler göndermek isterdim hüznün yerine
affet, anlamın ağırlığını gönderiyorum sadece
kısa çöpün bitmeyen öyküsünü
geçici olanın sonsuzluğa sığınışını
mektuplar bahçesini
mektuplar Zeyno, ağrı kesiciler

takvimlerde hiç sayfa ayırmamışlar neşe için
masumiyet masasında bir oturmalık yer
bir düş kurmalık yüz ifadesi bırakmamışlar
kilitlemişler sevişmenin çağına açılan bütün kapıları
affet, sana sarılmanın anlamını gönderiyorum sadece
içimdeki parçalanmış ülkeden kurtarabildiğim

bu tahribat alanı, zamanın ayak izleri
bastıkça üzerine insanın
kum saatinin yıkılan tepeleridir o
o tepelerin altında kalmayacağız biz Zeyno
çünkü kapılmadık hiç uşakların ve rahatların uykusuna