Tan vakti biri uyanıyordu sensiz sabaha
Yağmurlarını döküyordu yeşil sulara sicim gibi
Gözleri gizleniyordu bulutların ardına
Canlı bir cesetti o dağınık odada

Ay ışısa da, yıldızlar olsa parlak
Karanlıkta gecede uyumaya çalışsa da gözlerim
Hatıralar ılık ılık iner yine sel olur
Beklesem de beklemesem de, bitmiyor ki ayrılık

Gözlerinin siyahında, kaybolup gecenin ahında
Bir şarkı seçtim yine kalbimden sana
Her mısramda sen varsın, seni duyan seni yaşayan
İşte hala senin için çarpan, bekleyen zavallı kalbim

Gidişinle kara bağlıyor penceremde kuşlarım
Ruhumu bir anda alıp götüren bakışların
Hazan oldu baharım bak, yeşil bağlarım
Seni düşünürken her gün ; ben biraz ağlarım

Günay Koçak

16. 11. 2023