Ah bu kıyılar
gece başka gündüz başka
kimler gelir geçer buralardan
kaç balık firar etti kovasından,
kimi tuttu ,kimide özgür bıraktı düşünceleri ni

batınca güneş ,
kedere bırakır geceyi
derin bir hüzün kaplar
kıyıları
kim bilir kaç defa atıldı
çakıl taşları,
vurdu kıyılara
her seferinde
her dalgada
kendisiyle savaşarak


Ah kıyılar
insandır yükünü taşıyan
oltasını alarak sana vuran
kimi sabahı bekler
kimi sabaha uyanır
kavrulmuş tenine aldırmadan
bomboş seyreder kendini

Kıyılar ,
kaç gemi geçti bugün
kimi kederini
doldurdu
kimi de yorgun
kim bilir kaç gün daha sürecek böyle
Martıların sessizliğini bozan
kim varsa söyle
bir yolcu var içimde
gitmek mi zor
kalmak mı bilmiyorum

bekliyorum bir kıyının köşesinde
Aklımda çeşit çeşit
her renkten taşlar
kaya olmuş taşıyamam artık
Attım Denize,
Attım Gökyüzüne.
/
her seferinde aynı yerdeyim
ezilip duruyorum
acıların kıyısında
taşları yerinden oynamayan
Bu Hayatın içinde,,


Ayşe caniberk
gümüş kalpler