Okyanus kıyısında yerden bir taş alıp atıyorum denizlere , dönüp dolaşıp her seferinde yüreğime saplanıyor acılar

sularımız çekiliyor ve ben yavaş yavaş kuruyorum
içi boş salyangoz yuvası içinde
anlımdan geçmiyor gülümseme
mutlu olmuyor hiç bir yanım

her gün şiir sokağın, da kuruluyor pazar
ve bende her gün bakarım gönüllere
yolum düştükçe, hikayelere
Gül satan tezgahlarda, bir genç ağlıyor
son sürat, çarpmış yüreğini bir kaldırıma
olay yerinde, başlamış hicran
ölmek için illa ki silah mı olmalı
aşk bir silah, sözler bir kurşun
olsa yetmez mi ölmek için


bugün yine küstüm şiirleri iplere asılmış
siyaset bayrakları bir bir yıkanmış
acının her türlüsü, tarih defterine yazılmış
çeşit çeşit şiir kokuyor sayfalar
ben bir ceviz ağacının gölgesinde
kazıyorum ismimi dallarıma

Adım gümüş soyadım kalpler
geliyor benim için son saatler
ha bir gün daha varım
ha yokum ne fark eder

Bedenim çürüdü, duygularım yaşıyor



Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler