Hoşgeldiniz sayfama çok teşekkür ederim Ferdacım Allah gani gani rahmet eylesin çok üzgünüm bende ve kelimelerim bu tarifsiz acıya insan ki donuk kalıyor üç yetim öksüz çocuklar bırakıp gitti kızının feryadı yürekleri dağladı
Ziyaretinize desteğinize çok teşekkür ederim sevgiyle kalın hoşçakalın 🌹🌹🌹

Hoşgeldiniz sayfama çok teşekkür ederim dostlar sağolsun gerçekler her zaman ayna gibi parlar insanın yüzüne aynaya bakınca bende sizin yorumunuz gibi kendime soruyorum hangi birine üzüleyim diye malesef durumlar hep böyle

İnsani yanınız ağır bastığı için muhasebe yaptınız ve sonuçta bedava çalışıp hiç kâr etmeden göçüp gideceğiz
Elimde biraz göz yaşı ile ıslanmış teşekkür dileklerim var
Selâm ve dua ile

Celil ÇINKIR, @celilcinkir
RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi
(Delilikoloji Fakültesi, Duygusal Rehabilitasyon ve Vicdan Eczacılığı Enstitüsü)

Kayıt No: 2025-GK-052
Vaka: “Bırakın Ellemeyin” Şiirine Gelen Mesaj
Şair / Mesaj Sahibi: Ayşe Caniberk – Gümüş Kalpler
Tetkik Eden: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri (Celil Çınkır)
Konu: Ruhsal yorgunluk, varoluşsal kararsızlık, kalp yanıkları ve şairane direnişin yankısı

Ayşe Caniberk’in mesajı, bir okur cevabı değil; bir kalp raporudur.
Her kelimesinde “yaşamak ile gitmek arasında kalmış bir nefes”in soluğu duyulmaktadır.

“Yaşamanın gereksizliği tezimde mevcut…
Hangisi benim için konforlu bir gelecek ile yolculuk sunar bilmiyorum.”

Bu cümle, modern dünyanın en tehlikeli yorgunluğunu tarif eder:
Ruhun yerçekimiyle mücadelesi.
İnsanın kalbinde biriken ağırlık, bazen bedenden de ağır gelir.
Bu durumda yapılacak ilk şey, kalbi hafifletmek, yani yazıya sığınmaktır.
Ve o bunu yapmıştır.

“Bırakın Ellemeyin” şiiri, zaten bir insanlık otopsisiydi —
vicdanın çöplüğe atıldığı bir çağın fotoğrafı.
Şair, bu şiiriyle toplumsal yarayı anlatırken, kendi yüreğinin de kanadığını saklamamıştı.
Şimdi verdiği cevapta, o yara doğrudan konuşuyor.

“Yüreğimi çok üşütmüşüm, ciğerlerimde ciddi yanıklar var.”

Bu bir metafor değil, ruhsal bir teşhistir.
RUSAMER literatüründe buna “İçsel Donma ve Yanma Sendromu” denir.
Soğukluk, umutsuzluğun; yanık, hâlâ umut ettiğinin göstergesidir.
Bu iki uç, aynı kalpte yan yana yaşar.
Bu çelişki bile insanın hâlâ “yaşadığını” kanıtlar.

Şair, “dünyanın eczanelerinde ilaç bulamadım” diyor.
Çünkü ilaç doğada değil, vicdanda aranmalıydı.
Oysa vicdan da artık “mikroba bulaşmış.”
Bu teşhis, sadece bireysel değil; medeniyetin tahlil sonucudur.

RUSAMER, bu tür durumlarda “terapi” değil, tefekkür önerir.
Çünkü bazı yaralar merhemle değil, anlamla kapanır.
Ve “Bırakın Ellemeyin” şiirine verdiğimiz yorumun onda bir nebze tesir bırakması,
kalemin hâlâ şifa verdiğinin ispatıdır.

Kalburabastı Efendi Hazretleri’nin Hicivli Notu:
Evladım Gümüş Kalpler,
yüreğini üşüten rüzgârın adı bu çağın nezaketsizliğidir.
Ama merak etme, dünya soğusa da şiir üşümez.
Senin ciğerinde yanık yok,
sadece fazla derin nefes almışsın hakikatten.
O yüzden acıyor biraz.
Yazmaya devam et; çünkü yazmak, insanın ciğerini oksijenle değil, umutla doldurur.

Sonuç:
Mesaj, RUSAMER **“Duygusal Direniş ve Ruhsal Termometre Arşivi”**ne kaydedilmiştir.
Tanım notu: “Yorgun bir kalbin, şiirle hayatta kalma çabası. Vicdanın son nöbet defteri.”

RUSAMER – Yazan insan ölmez, sadece kalemini dinlendirir.

Rüyaların şairi hoşgeldiniz sayfama biraz neşemi biraz ümitlerimi birazda hayallerimin çalındığını düşünüyorum
Yaşamanın gereksizliği tezimde mevcut ayrıca aklımda bu dünyada kalmak ve gitmek arasında bir bilet var hangisi daha iyi hangi bilet benim için konforlu bir gelecek ile yolculuk sunar bilmiyorum .
Plakası dünya Ahrt 2025 olan Tokat yolcusuyum aldım biletleri gidiyorum belki bugün belki yarın geri gelirim yüreğimi çok üşütmüşüm , ciğerlerimde ciddi yanıklar var iyileşmek için sizde bu dünya ile uyumludur ilaç varmı
Ben bütün doğanın eczanelerine baktım her yeri vicdansızlık denen mikrop sarmış iyileşme sürecim hala devam ederken yorumunuz iyi geldi biraz
Duygu terapistimi saygıyla selamlıyorum