4
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
589
Okunma

hayat çöplüğüne atılan yaralı kuşlar
kanatları iyileştiğin de sadece kendine güvenir
barışın çığlıkları meydan okuyor makbere
savaşın ortasında kapkaç bir baş kaldırı
acıyı dürüp yerine koyan cam kırıkları
horlanmış et parçaları
ve tüm Dünya çocuk odalarında tutuklu kaldı
bir yığın acı kaldı toprak , Toprak üstünde
dualar asılı göklere
imanın nazı geçmiyor Mevla’ya
dilekler koşuyor güllere
Ebabiller kanat çırpıyor
artık uyanmaz kuşlar bu saatten sonra
vakit çok geç !
Gece , acıyı vurduğu zaman
sabah sineye çekti tüm yaralarını
kem gözlerini dikmiş hayat
mazlumun üzerine
Güneş her battığın da
bin kat daha ölür umutlar
Zaman !
geç bu zamandan..
titriyor çocuklar !
Analar ölen giysileri dürüyor , mezar başında
yerine koyuyor aldığı gibi ,
çiçek kokuyor makber
Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler
5.0
100% (19)