Rüzgârın estiği yönde bükülür ağaçlar
kopar dallarından portakal çiçeği


Bugün ben kopmadım ki dalımdan
mevsimin kırgın çiçeği de değilim
sen şimdi ne oldu diyeceksin ?

Çarşının göbeğine kış konmuş bugün
beli bükülmüş bir sonbahar konaklamış
kalabalığın içinde emekli koltuğuna yerleşmiş ,
"istenmeyen bir konuk "


herşeyden usanmış, kaşları çatık bir gemi yanaşmış limana ,
yüzemiyor artık dünya denizinde ,
kıyısın da beklerken bu hayatın ,
coşkun dalgalara kapılarak kaybolan

"-hayatın içinden çıkıp geldi bir yabancı ,

"-O okudu ben dinledim hikayesini

"-bir kaşık,
bir bardak,
bir tabak fazlasıydım bu şehirin ,
varlığım, battı güneş gibi her gün
her sabah sancıyla uyandı hayallerim
kapıları gıcırdatma dan yaşamayı öğrendim dedi !
Yorgun bakışlarıyla ;

"Hiç kesmedim sohbetimin ışıklarını ;

taki !
yüzümün duvarları sökülüp
kirişlerim dökülene dek


"-Bakışlarıyla süzüp etrafı konuştu yine
Of çekmeden kendisiyle

bir iğne ,
bir iplik,
bir kumaş fazlasıydım bu şehrin ,
yaşlandıkça kırpık kırpık oldu gençliğim ,
Güneşi tutamayan vitaminsizdi ellerim
tutamadım asasını bu hayatın

Gücenme yüreğim !
sen yürüdün bu kaldırımları ,
yürüdükçe uzadı ömrünün yolları ,
şimdi garip garip bakıyor seneler yüzüne
genç kızlar kar düşmüş saçlarına
delikanlılar dalga geçerek ceketinin düğmesine





ÜZÜLME!
yaşlanmış yüreğinin gölgesinde ,
yeni doğan şiirler büyür elbet ,
sustukça konuşur kelimeler dizelerinde
şarkı söyler rüzgar bağrında gezerek
alkış tutar yağmur pencereden, damla damla






Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler