Gözlerine bakınca acımı duvarlarına asıyorum
boş bir çerçeve içinde duygularımı saklıyorum
arkamı dönüp yüzüne baksam
boşalacak yağmur gözlerimden
Hışkırıklarım büyüyecek,


Bugün iyi değilim kalem dostum !
bütün şehir uyudu , bir ben kaldım geceye nöbetçi
yeni doğmuş bir gül gibi kokuyor artık
yüzü soluk, aklı karışık
çekiliyor benden bütün umutları



"-taze biçilmiş, otları seviyor dun hani
simit de getirmiştim sana
çayını karıştırdım iki şekerli değil mi?

neden boğazına birşeyler gitmiyor?
neden tenin yaz günü çok soğuk?
hangi hayalin peşinden bırakıp gideceksin
söylesene, ?
Azrail ,mi çaldı senin aklını ?
yoksa babam mı durmuyor artık yalnız başına ?

Anne !
biliyorum artık gitme vakti
savaştık geceleri kendimizle
sen uykuya dalınca, uyudu endişelerim
uyanınca, çekildi ayrılık bedenimden

"-şimdi ! ela gözlerin ,dalgın dalgın bakıyor yüzüme.
kucak açtım
koş hadi !
kızım diye boynuma !
dönme sırtını bugün de bana

"-hep üşenirdim doktora gitmeye,
kirpiklerim titriyordu her gün,
kan doluyordu içine gözlerimin
gittim en sonunda!
bulanık görünüyordu dünyam
yoktu ellerimi artık tutacak kimse

"-gözlerin dolmuş dedi doktor
yaşların ,kurumuş
iki göz yaşı reçete etti sağolsun
bugün sayesinde ağladım

Gitme!
vakti değil annesiz kalmam’ın
ben bilmiyorum annesiz kalmayı !
Anne demeden yaşamayı !




Ayşe Caniberk
Gümüş kalpler