Karanlık çağlardan doğdu bu ayrılıklarımız
Özlemler hep yenik kaldı, sıkıntılı yüreğimizde.
Çaresizliğin kör kuyularında şimdi umutlarımız
Beklemek Dİ en acılı sancılar gibi bize.

Aylardır dayanmaya çalışıyorum acılarıma
Kızgın demirlerce dağlıyor gözlerimi hatıralar.
Amansız bir savaş başlıyor duygularımda
Bir duvar var ulaşamadığım, yıkamadığım önümde.
Kendimi çarpıyorum taş duvarlara savrukça
Duyarlılığını yitiriyor beynim , çaresiz gecelerde...

Hep hüzün çıkmazlarına gebe ayrılıklar
Soldu içimde umut çiçeklerim, mevsimler yağmursuz.
Artık ışıksız gündüzler ve geceler, ruhumu sıkıyor böyle yaşamak
Şimdi yürek şarkılarım buruk, her nefes alışım bir hıçkırık.
Anlatamadığım tarifsiz acılar yüreğimde tüneyen.

Kalp atışlarım hep senin adın, tik taklar
Sen... sen... sen... sen... sen... sen !
Akşamın gelişi ; hüzün taksimi geçiyor sağnaklara
Şimdi sen ;
Karanlık dünyamda denizime karşı söylediğim
Bitmeyen şarkımsın dudaklarımda...


Aygün Deniz 3. Kasım.2021