Sabah uyan
Hiç barışmadığın uykunla
Çayı demle
Eyvallah de geceye
Yine hüzün çöker gözlerime
Dudaklarımda ezgi ezgi sen varsın
Sabahın bahar kokan havasında
Seni çekerim ciğerlerime
Acıları kuşanır yine dilim
Sen uzaklardasın diye

Yine sabaha günaydın derim
Nerede o gün / aydın
Bir başka çarpar kanayan yüreğim
Adımlarım yine sokakları
Gider bir ekmek alırım
Gül toplarım geçerken bahçeden
Yalnızlığımı çizer sokaklara ayaklarım
Sen yoksan
Küser kuşlarım
Penceredeki begonyam
Küser şiirlerim
Susar dilimde şarkılarım
Bir şeyler kırılır içimde
Kırık döküktür her şarkı

Sabaha uyansam da sensizim
Ondandır hep
Karanlıkları giyinirim
Yağmurlar yıkar gözpınarlarımı
Kızgın bulutlar geçer gözlerimden
Sen yoksun diye
Unuturum sevmeyi, adımı unuturum
Hüsrandır yaşam seli

Uyanışın şiiridir bu
Yine sensiz yazıyor kalem
Deprem yıkıntıları gibi içim
Acılara yeniğim, kendime birde
Bir cevap arıyordum bu halime
Mektuplarım cevapsızdı
Gecelerimse sıtmalı
Ruhumda top-tüfek şarkılar
Her pencerede kahkahalar
Oysa bitmiyor ağıtlarım

Bir çözülmez kördüğüm yaşam
Geceler hüznümle kucak kucağa yatar
Bazen gülüyor daldaki kuşlar
Bazende ötüşünde hıçkırıklar
Sonbahar gecelerinde tüm duygularım
Acının cam kırıkları
Hazan gecelerinde

Bu gün her şey güzel desemde
Gam keder taşıyor yüreğim
Bilseydim
Uyanmazdım sabaha
Kül olsaydım
Savrulsaydım çöllere
Izdırap kıvrımlarında
Yine seni anardım
Yine şiirler yazardım
Bilseydim hayatın çekilmezliğini
Hiç doğmazdım

Ama
Uyandım ya sabaha
Herşeye rağmen yaşamak güzel

gÜNAY kOÇAK

28. 04. 2024