Yüreğimde sarardı hüznün ağacı
Acılıyım ; kırıyorum bazen bilmeden.
Ama anlaşılmaz duygular sarıyor
Bir öfke içinde sözleri...
Gelip vuruyor en can alan yerimden.
Teselli arıyorum içimin ezik yalnızlığına
Yağmurlar vurur, gecenin karanlık camlarına
Bir korku getirir rüzgarlar sesinden ...
Hangi yöne baksam acı , her acı benim...

Şimdi özlediğim o zamanlar nerede kaldı
Güneş bizim için doğardı.
Tüm mevsimlerin adı aşktı sanki
Sana uçardı kelebekler gibi mektuplarım
Artık başkaları bakmakta pencerelerimden
Bir hüzün dalıyım ben
Ağıt boyalı ...

Paslı bıçaklar kanatıyor kalbimi
Aşkın damarlarımda ateş gibi yakmakta.
Her sesini duyduğumda
Gider bir şeyler benden...
Kaybederim yolumu, ışığımı sensiz !
Seni görmeseydi bu gözlerim
Bu denli vurmayacaktı kalbim delice
Masmaviydi akşamlarım, denizlerim
Yaşama sevincim sığmazdı içime
Hangi aynaya baksam gözlerime yansırdı aşkın.

Görmeseydi seni kör olası gözlerim
Acılara tutsak olmayacaktı günlerim
Kırdığın kalbimdi her seferinde
Tüm suçum sevmekmiydi seni ölesiye.
Şimdi sor beni karanlık gecelere
Sor ki ; anlatsınlar seni nasıl sevdiğimi...
Sel olan göz yaşlarıma sor
Bu gözlerin senden başkasını görmediğini ...
*
Aygün Deniz 18.Ekim.2021