Beklemeli sancılar içinde ümit yüklüyüm
Masmavi mektuplar bekliyorum gözlerinden.
Ellerin yok şimdi gözlerin benden uzak
Yanımdayken bile hasretin olduğum kalbinden
Bana seslenişlerini bekliyorum şimdi nerdesin.
Sen gelmiyorsun diye ; baharlar sarı hazan renginde
Gök yüzü çekmiyor bulutlarını gözlerimden
Gittiğin bir hazan akşamıydı, renkler hüzün sarısı...
Üşüyorum yokluğunda, sensizlik buz sokaklarımda...
İçimdeki aşkının sönmeyen ateşine rağmen
Üşüyorum yokluğuna, gelmeyişine, yüreğindeki baharlara
Adımı yazmak, yüreğine yaz güneşini
Bırakmak istiyorum, yalnız ve tek ; tek bir gül !

Oysa ben ; gurbetin sessiz kollarındayım sensiz
Kemanlar yalnızlığımı çalıyor, hatıraların son geçidi
Seninle dolu gözlerimden düşmesin istiyorum
Damla damla yaşlarımdan , pembe yağmurlar
İkimizin yüreğine dökülsün istiyorum.
Mavi mektuplarını hep bana bekliyorum
Yazma istiyorum başka yapraklara, başka sokaklara
Bahar yağmurlarında akan sele kapılır, gider umutların.
Oysa gel ; sen yanımda oldukça dağılır hüzünlerimiz
Çiçekler açar ruhumun derinliklerinde seninle.

Ve sen yanımda oldukça
Gecelerin zından karanlığında ışıklar yanar
Seninle son bulur kederlerim , güneş doğar dünyama.
Zaman durur gözlerinde, coşar mısralar dudaklarında...
Seninle olunca, yeniden doğarım, yeniden yaşarım...
Ay şahitti geceye, gecede ki sana yazılmış mektuplarıma
Kalbimin güftesini, ay beste yapar gözlerine.
Sen dünyamın ışığı, yoksun ya karanlıkta kalıyorum
Özlüyorum ; yetmiyor şiirler ve şarkılarım özlemine
Gelsen bitecek içimin bekleyiş garlarında hasretim
Gel sen, gelsen, gel/sen !
Bu sana kaçıncı mektubum...

Günay Koçak

09. 08. 2024